برهان صديقين در آيه «اللهُ نُورُ السَّموَاتِ وَالاَْرْضِ»

آيه 35 سوره نور چگونه از طريق برهان صديقين وجود خدا اثبات مي شود؟

در سوره نور در جمله اي كوتاه و بسيار پرمعنا مى خوانيم: «خداوند نور آسمان ها و زمين است».  نور آفتاب سرچشمه حيات و رمز بقاء موجودات زنده و عامل پرورش همه جانداران است. نور ذاتا روشن است و خود دليل وجود خويش است، و نياز به روشنگر ديگرى ندارد، چرا كه ديگران همه به بركت او روشن و آشكارند و اين است خمير مايه برهان صدّيقين.

برهان صديقيين در آيه 53 سوره فصّلت

در آيه 53 سوره فصلت چگونه از طريق برهان صديقين وجود خداوند اثبات مي شود؟

قرآن در آيه 53 سوره فصلت مى فرمايد: «أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَىْء شَهِيدٌ». شهيد در اينجا به معناى شاهد و گواه يا حاضر و ناظر و يا به هر دو معناست. مطابق اين تفسير، براى اثبات ذات پاك او همين قدر كافى است كه حضور و شهود او در همه جا هست. همچنان که على(ع) فرمود: «چيزى را نديدم مگر اين كه خدا را قبل از آن و بعد از آن و با آن ديدم او با همه چيز و حتى قبل از آنها و بعد از آنها است. به اين ترتيب آیه شاهدى بر برهان صدّيقين خواهد بود».

ويژگي برهان صديقين

برهان صديقين نسبت به بقيه براهين، از چه ويژگي برخوردار است؟

برهان صدّيقين، يكى از دلايل اثبات وجود خداوند است که با الهام از قرآن مجيد و روايات متعدد مورد توجّه علماء و فلاسفه اسلامى قرار گرفته و تنها براى اشخاصّى است كه از دقت و لطف قريحه قابل ملاحظه اى بهره مندند. در واقع به جاى اين كه ما از مطالعه مخلوقات پى به خالق بريم، از مطالعه ذات پاك او به ذات پاك اش پى مى بريم، و خود او را، طريق وصول به او قرار مى دهيم. در واقع وجودى در اين جهان هست؛ و ما به تحليل اصل وجود مى پردازيم، و با يك تحليل ظريف به اينجا مى رسيم كه اصل وجود بايد واجب باشد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله :

اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منينَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.

براى شهادت حسين عليه السلام ، حرارت و گرمايى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود.

جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 556