استدلال هایی که راجع به این موضوع با توجه به آیات قرآن نقل شده، هیچ کدام درست و منطقی نیستند. آیه نقل شده از سوره سجده اشاره به موضوعاتی چون توحید و معاد دارد و چنان برداشتی از آن با الفاظ و واژه های استفاده شده در این آیه هیچ مناسبتی ندارد. آیه نقل شده از سوره یوسف نیز اخطاری به مشرکان است که به آنها یادآور می شود هنگام رسیدن وقت عذاب، تأخیری در نزول آن وجود نخواهد داشت و راه فراری از آن نیست. 

وجود آن حضرت، در غیبت هم آثار سازنده اى دارد من جمله: 1- غیبت به این معنى نیست که آن حضرت در کارها دخالت نکند بلکه امام خودش مشکلات مردم را حلّ مى کند هرچند مردم او را نمی شناسند. 2-  در عصر غیبت خواص به امام دسترسی دارند و صالحانى از امت، لیاقت تشرف به حضورش و استفاده از نور وجودش را مى یابند.3- محاسبات عقلى و تجربی ثابت مى کند که اعتقاد به وجود یک پیشواى زنده، اثر عمیقى در حفظ نظام و بقاى رسالت دارد.

تعداد پیامبران الهى با ذکر عدد در آیات قرآن مجید مشخص نشده است؛ ولى از بعضى آیات به خوبى استفاده مى شود که عدد آنها بسیار زیاد بوده است. چنان که در آیه 24 سوره فاطر، مى خوانیم: «ما تو را بحق به عنوان بشارت دهنده و انذار کننده فرستادیم؛ و هر امّتى در گذشته انذارکننده اى داشته است».