از اسامى دوزخ که به طور گسترده در قرآن آمده واژه «نار» است كه در غالب موارد به معناى آتش دوزخ است. «نار» به معناى شعله اى است كه در برابر حسّ انسان ظاهر مى شود و به حرارت تنها نيز «نار» گفته اند. كثرت استعمال اين واژه در خصوص آتش دوزخ در «قرآن» به حدّى است كه به صورت نامى از نام هاى دوزخ درآمده است. از اوصاف دوزخ اين است كه هيزم و آتش گيره آن خود انسان ها به اضافه سنگ ها و بت ها هستند.

در آغاز سوره قلم، قسمتى از صفات پیامبر(ص)، مخصوصاً اخلاق برجسته او بیان شده؛ سپس قسمتى از صفات زشت دشمنان او بازگو شده؛ در ادامه داستان اصحاب الجنة بیان شده؛ بعد از آن مطالب گوناگونى راجع به قیامت و عذاب کفار در آن روز و انذارها و تهدیدهائى نسبت به مشرکان آمده است و پس از آن پیامبر(ص) را به استقامت در برابر دشمنان سرسخت امر می کند؛ و در پایان سخن از عظمت قرآن و توطئه هاى مختلف دشمنان بر ضد پیامبر(ص) به میان آمده است.