«سقيفه بنى ساعده» سايبانى بود در يكى از ميدان هاى مدينه كه اهل مدينه به هنگام لزوم، در آنجا اجتماع مى كردند و به تبادل نظر مى پرداختند. بعد از رحلت پيامبر(ص) طايفه انصار بر مهاجرين پيش دستى كرده در آنجا اجتماع كردند تا سعد بن عباده بزرگ قبيله خزرج، جانشين پيامبر(ص) شود؛ لذا او را با حالت بيماري سختش به سقيفه كشاندند؛ اما با ورود ابوبكر، عمر و ابوعبيده و خواندن خطبه از سوي ابوبكر و ترس قبيله اوس از سلطه خزرجيان، همگان بر خلافت ابوبكر اتفاق كرده با او بيعت كردند.

خطبه غرّا و کم نظیر فدکیه، از هفت بخش تشکیل مى شود؛ 1- بیان توحید و صفات و اسماء الهی 2- مقام والاى پیامبر(ص) 3- اهمیّت قرآن مجید و عمق تعلیمات اسلام 4- معرفى خویش و خدمات پدرش 5- شرح رویدادهاى بعد از رحلت پیامبر(ص) و افشاء تلاش منافقین در محو اسلام 6- اعتراض به غصب فدک و پاسخ به بهانه های واهی ایشان7- اتمام حجت از انصار و اصحاب و استمداد از ایشان.

بعد از رحلت پیامبر(ص) و غصب خلافت، یکی از حرکات سیاسى مقامات حاکم، این بود که آنچه از فضایل اهل بیت(ع) بود، و طبعاً شایستگى و اولویت آنها را براى خلافت اثبات مى کرد، سانسور کنند. زیرا ذکر این مناقب و فضایل براى همه سؤال انگیز بود که اگر آنها داراى چنین مقاماتى بوده اند پس چرا دیگران پیشى گرفتند؟ این مسأله در زمان حکومت بنى امیّه و بنى عباس اوج گرفت،  تا جایی که براى اثبات فضیلت دیگران به جعل و نشر اکاذیب نیز پرداختند و بعضى از صحابه را براى این کار خریدند، و بهاى سنگینى به آن پرداختند.