خداوند در سوره «طه» داستان بهره گیری سامرى از عوامل محیطی برای فریب بنی اسرائیل را مورد اشاره قرار می دهد. همچنین در سوره «قصص» داستان قارون و نمایش ثروت و اشرافیت افسانه ای او نزد بنی اسرائیل مورد اشاره قرار گرفته. در سوره «اعراف» نیز بيان مى كند، فرعون با دعوت از تعداد بسیار زیادی از ساحران و تدارک دیدن وسائل تبليغاتى گسترده، قصد داشت افکار عمومی مردم را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر این در سوره «آل عمران» از يكى از توطئه هاى تبليغاتى يهود در برابر اسلام پرده بر مى دارد.

طبق آیه 213 سوره بقره خداوند پیامبران را فرستاده تا اختلافات ناشى از جهل و محدودیّت دانش بشرى را برطرف سازند. انبیاء به وسیله نیروى وحى که از هر خطایى مصون است به این اختلافات پایان می دهند گرچه هوا و هوس ها و خودخواهى ها و خود برتر بینى ها سبب اختلافات تازه اى می شود و از این منازعات تنها مؤمنان صالح مصون می مانند.

«جدال» و «مراء» به هر نوع بحث و گفتگوى طرفینی گفته می شود، خواه به حق، و یا به باطل باشد؛ که اگر به منظور روشن شدن حق، نشان دادن راه، و ارشاد جاهل باشد، عملى است پسندیده، و شایسته تقدیر، بلکه در بسیارى از موارد واجب است. اما اگر براى خودخواهى و اظهار تفوق بر دیگرى، و به کرسى نشاندن حرف خویش، باشد نتیجه اى جز دور شدن از حق، تاریکى دل، ریشه دار شدن خصومتها و راسخ شدن طرفین در انحراف و اشتباه خود نخواهد داشت.