امام علي(ع) در ارتباط با شیوه رفتار مأموران جمع آوری زکات با مردم می فرماید: «در مسير خود هيچ مسلمانى را نترسان ... و بيش از حق خداوند از اموالش مگير، و هنگام ورود بر قبيله اى، در كنار سرچشمه يا چاه آب فرود آى و سپس با آرامش به سوى آنان برو و پس از سلام و اظهار محبّت بگو: اى بندگان خدا! ولىّ خدا و خليفه اش مرا به سوى شما فرستاده تا حق خدا را كه در اموالتان است بگيرم آيا در اموالتان حقى براى خدا هست؟ اگر كسى گفت: نه، كاري به او نداشته باش و اگر كسى گفت: آرى، همراهش برو و از ترساندن، تهديد و سختگيري بپرهيز و بهتان نزن و به آنها به جهت رياست، بى اعتنايى نكن چه اينكه آنها برادران دينى تو و ياوران در استخراج حقوق و جمع آورى زكاتند».

طبق آیات قرآن، کرات آسمانى، موجودات زمینى و شب و روز و مانند آن، همه مسخّر انسانند که تکامل یافته ترین موجود می باشد و مقام خلیفة اللهی دارد. تسخیر در این آیات، نه به معنى تحت فرمان خود درآوردن بلکه به معنی حرکت در مسیر منافع و خدمت او بودن است. خدا این همه عظمت به او داده تا تن به غفلت و پستى ندهد و خود را اسیر شهوات و برده ثروت نسازد.