مأمور قبض روح؟!

چرا قبض ارواح در قرآن گاهی به خدا، گاهی به فرشته مرگ و گاهی به فرشتگان دیگر نسبت داده شده است؟

در برخی از آیات قرآن، خداوند قبض ارواح را به خود نسبت داده اما دسته ای دیگر از آیات، قبض ارواح را فعل فرشته مرگ و یا فرشتگان قبض کننده روح می داند. با این وصف، به عقیده مفسرین، بين آيات هیچ منافاتى نيست؛ زیرا بر اساس سنت الهی، فرشتگان مامور اجراى فرامین الهی هستند، پس قبض از يكسو فعل خداست، چرا كه او فرمان داده، و از يكسو فعل فرشتگان، چون آنها آن را انجام می دهند. البته، فرشته مرگ معنى جنس دارد و جنس نیز مفهوم عمومیت داشته و آنها گروهى از فرشتگان هستند كه عزرائيل بزرگ آنها است.

محتواى سوره ق

سوره «ق» حاوى چه مطالبى مى باشد؟

محور بحث هاى سوره «ق»، مسأله «معاد» است و انکار آن توسط کافران، استدلال بر مسأله «معاد» از طریق توجه به نظام آفرینش و توجه به خلقت نخستین، اشاره به مسأله ثبت اعمال و مسائل مربوط به مرگ و حوادث روز قیامت، اوصاف بهشت و دوزخ و حوادث تکان دهنده پایان جهان؛ در این میان اشاراتى است کوتاه به سرنوشت دردناک اقوام طغیانگر پیشین (مانند قوم «فرعون»، «عاد»، «لوط»، «شعیب» و «تبع») و نیز دستوراتى براى توجه به خدا و ذکر او به پیامبر اسلام(ص).

محل ثبت اعمال انسان

اعمال انسان در کجا ثبت مى شود؟

اعمال انسان در چند کتاب ثبت مى گردد، نخست «نامه اعمال شخصى» است که ثبت کننده تمام کارهاى انسان در سراسر عمر او است، همان کتابی که قرآن می فرماید: «روز قیامت هر امتى به نامه اعمالش فرا خوانده مى شود». دوم کتابى است که «نامه اعمال امتها» است، قرآن می فرماید: «روز قیامت هر امتى به نامه اعمالش فرا خوانده مى شود»، که بیانگر خطوط اجتماعى زندگى آنها مى باشد، و سومین کتاب «نامه جامع و عمومى لوح محفوظ» است که نه تنها اعمال همه انسانها از اولین و آخرین، بلکه همه حوادث جهان در آن ثبت است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال علي بن موسي الرضا عليه السلام :

کان ابي اذا دخل شهر المحرم لايري ضاحکا و کانت الکابة تغلب عليه حتي يمضي منه عشرة ايام فاذا کان يوم العاشر کان ذلک اليوم يوم مصيبته و حزنه و بکائه و يقول: هو اليوم الذي قتل فيه الحسين عليه السلام

بحارالانوار، ج 44، ص 284