در روايات آمده است كسي كه در معصيت صبر كند «متصبر» و كسي كه در مصيبت صبر كند «مصابر» و كسي كه در عبادت صبر كند «صابر» است. مصابر، نوعي صبر است كه با شدت و سختي همراه باشد. متصبّر كسى است كه صبر بر او مشكل تر است؛ چراكه هواهاي نفساني با تمام قوا در مقابل انسان قرار مي گيرند.

«تعصب» از مادّه «عصب» در اصل به معناى پى هايى است كه عضلات را به يكديگر و يا به استخوان ها متّصل مى كند، و از آن جا كه ساختمان محكم و شديدى دارد به معناى شدّت و استحكام به كار رفته است. به همين جهت به حالت وابستگى شديد به چيزى «تعصب» اطلاق شده است.

نزدیکی خداوند به بندگان گاه اشاره به شدت نزدیکی است به طوری که گوئی در درون جان و میان او و خودش قرار گرفته است. گاه مراد این است که گردش دل ها و فکرها به دست خداست و گاه به این معنا است که اگر لطف خدا نبود انسان هرگز به حقانیت حق و بطلان باطل پی نمی برد. گاهی به معنای حائل شدن خدا میان انسان و قلبش به وسیله مرگ است. به طور کلی همه این احتمالات به این برمی گردد که خدا در همه جا حاضر و ناظر است و نه با موجودات یکی است و نه از آنها جداست.