بی عدالتی در عذاب ها و مجازات عمومی الهی!

چرا در هنگام نزول عذاب های عمومی خدا، گنهکار و بى گناه با هم مى سوزند؟ آیا این ظلم نیست که تر و خشک با هم بسوزند؟!

به عکس آنچه معروف است که در هنگام زبانه کشیدن آتش عذاب های عمومی «خشک و تر با هم مى سوزند» در منطق عقل و تعلیمات انبیاء هیچ بى گناهى به جرم دیگرى مجازات نخواهد شد. مجازات های الهی این گونه نیست که دامان بی گناهان را به خاطر گناه گناهکاران بگیرد و قرآن مجید درباره عذاب هایی که درباره اقوام لوط و ثمود نازل شد تصریح به این تمایز بین گناهکاران و بی گناهان دارد. بنابراین اگر در پاره اى از احادیث غیر معتبر، چیزى بر خلاف این قانون کلّى اسلام دیده شود، حتماً باید آن را کنار گذاشت، یا توجیه کرد.
با این حال باید توجه داشت که گناهانی که موجب عذاب می شوند با هم متفاوت اند و همه از یک جنس نیستند. در اقوامی مثل قوم سبت، هر چند عذاب الهی بر گناهکاران نازل شده بود، اما علاوه بر آنها کسانی که در قبال گناه گناهکاران ساکت و بی تفاوت بوده اند – که این سکوت نیز نوعی گناه بوده است – نیز از عذاب الهی در امان نمانده اند.

گناه اصحاب سبت

.گناه و قانون شکنى اصحاب سبت از کجا آغاز شد؟

اصحاب سبت گروهی از یهودیان بودند که با دستور خدا درباره نهی از ماهی گرفتن در روز شنبه مخالفت کردند. بر اساس روایات آنها ابتدا به سراغ حیله شرعی رفتند و با حفر حوضچه هایی کنار دریا یا به دریا انداختن قلاب در روز شنبه و صید آنها در روز بعد با این قانون مخالفت کردند و بعد به خاطر کوچک شمردن گناه، کم کم آن را به صورت علنی انجام می دادند.

معرّفی «اصحاب سبت»

اصحاب سبت چه کسانى بودند؟

«سَبت» در لغت، به معنى تعطیل عمل براى استراحت است؛ و روز شنبه را از این جهت«یوم السَّبت» نامیده اند که برنامه هاى کسب و کار معمولى در آن تعطیل شده بود. «اصحاب سبت» به جمعى از بنى اسرائیل گفته می شود که در ساحل دریاى احمر در بندرى به نام«ایله» زندگى مى کردند، وقتی که از طرف خداوند صید ماهى در روز شنبه ممنوع شد، آنها با فریب از آن دستور سرباز زده و لذا گرفتار مجازات دردناکى شدند و فقط عده کمی که آنها را امر به معروف و نهی از منکر می کردند نجات یافتند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

بَکى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّ بَکى .

امام زين العابدين عليه السّلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اينکه گريه مى کرد.

بحارالانوار، ج 46، ص 108