با توجه به آیات قرآن، یهودیان در ماجرای ماهیگیری روز شنبه، سه گونه واکنش نشان دادند: گروهی متوسل به حیله ای شرعی شدند. برخی دیگر به موعظه گروه نخست و نهی آنها از این کار پرداختند. گروه سوم نیز کسانی بودند که اهل مسامحه و سکوت بودند و می گفتند: «آنها را رها كنيد، تا خداوند خود آنها را عذاب كند». درباره سرانجام این سه گروه بايد گفت كه تنها گروه دوم نجات یافت و مجرمان و سکوت كنندگان به عذاب الهی گرفتار شدند.

بر اساس مدارک معتبر اولین قومی که در دین «حیله» به کار برده اند یهوديانند. به تصريح قرآن به آنها دستور داده شد روز شنبه ماهیگیری نكنند. خداوند آنها را به وسیله ماهی های زیادی که روی آب ظاهر می شدند، آزمایش کرد؛ ولی آن قومِ طمعکار حيله كرده در روز شنبه حوضچه يا دامهايي درست كردند و ماهي ها را در آن زنداني كرده و روز بعد صيد نمودند و به خاطر اين حيله، گرفتار عذاب الهی شدند.

اصحاب سبت گروهی از یهودیان بودند که با دستور خدا درباره نهی از ماهی گرفتن در روز شنبه مخالفت کردند. بر اساس روایات آنها ابتدا به سراغ حیله شرعی رفتند و با حفر حوضچه هایی کنار دریا یا به دریا انداختن قلاب در روز شنبه و صید آنها در روز بعد با این قانون مخالفت کردند و بعد به خاطر کوچک شمردن گناه، کم کم آن را به صورت علنی انجام می دادند.