قرآن در توصیف حيات و قيوميّت خداوند مى فرمايد: «هيچ معبودى جز خداوندِ يگانه زنده و پاينده نيست». حيات در مورد خدا به معنی حيات حقيقى است، زيرا حيات او عين ذات اوست. در واقع حيات در او به معنى علم و قدرت است؛ چرا كه آنها از نشانه های حيات می باشند. از سویی نه تنها خداوند قائم بالذات خويش است؛ بلكه قيام موجودات ديگر و ربوبيت آنها به دست خداوند است. در واقع حيات او هيچ شباهتى به حيات ساير موجودات ندارد، حيات او ذاتى، ازلى، ابدى، تغيير ناپذير و... است، و بيانگر احاطه علمى و توانايى وی می باشد.

در شش آیه ای که در قرآن به درخت ممنوعه اشاره شده، توضیحی درباره حقیقت آن داده نشده و برای همین مفسران با نگاه به روایاتی که در صدد تفسیر آن بوده اند، میوه ممنوع را گندم، انگور، انجیر و کافور و یا امور معنوی چون علم آل محمد، حسد و... معنا کرده اند. در تورات میوه ممنوعه دانش و عنصر پدیدآورنده حیات جاودان معرفی شده که خود روشن ترین دلیل بر تحریف شدن تورات است، زیرا خداوند، ممنوعیتی برای کسب علم و فضیلت برای بشر وضع نکرده است.