کتاب «الاصابه فى تمییز الصحابه» تالیف ابن حَجَر عسقلانى بوده و یکى از مهم ترین و اساسى ترین منابع اهل سنت در شناخت و بررسى احوال اصحاب پیامبر اسلام(ص) و راویان احادیث نبوى به شمار مى رود. این کتاب شرح حال مفصّلى از حدود دوازده هزار صحابى (اعم از زن و مرد) را در بر دارد که جامع تر از سایر کتاب هاى تالیف شده در این زمینه به شمار مى آید. نکته شایان اهمیت درباره کتاب اصابه این است که ابن حجر عسقلانى بسیارى از مطالب را از کتاب هاى دانشمندان شیعه مثل «ابن ابى طّى»، شیخ «منتخب الدین رازى»، «برهان الدین قزوینى»، و «ابن الفوطى یا ابن صابونى» که از شاگردان خواجه نصیرالدین طوسى بود و همچنین کتاب شیخ مفید درباره مناقب على(ع) نقل کرده و بهره برده است. یعنى ابن حجر در نوشتن این کتاب به مطالب دانشمندان شیعى هم اعتماد داشته است؛ با اینکه تشیع را عامل ضعف سند روایت مى دانست!

این کتاب از جمله مهم ترین کتاب هاى اهل سنت درباره احادیث نبوى، احوال صحابه، و برخى از تابعین مى باشد که توسط ابوبکراحمد بن حسین بن على بیهقى (384-458 ق) نگاشته شده است. این کتاب از نظر اهل سنت در واقع دائره المعارف بزرگى در حدیث است که بر مبناى ابواب فقهى دسته بندى و شرح شده است. این کتاب از منابع مهم مورخان و سیره نویسان و صحابه شناسانِ متاخر مثل ابن اثیر، ابن کثیر، ابن عساکر، ابن جوزى، و ابن حجر عسقلانى به شمار مى رود. دلیل اهمیت آن، وجود سندهاى عالى براى احادیث و همچنین توضیحات بى نظیر درباره رجال حدیث مى باشد.