«ترتيل» به معنى «منظم بودن و مرتب بودن» است. ازپيامبر(ص) در مورد ترتيل قرآن نقل شده: «حروف و کلمات آن را کاملاً روشن ادا کنيد آن را با سرعت پشت سر هم نخوانيد، به هنگام برخورد با عجائب قرآن توقف کنيد و بينديشيد و دل ها را با آن تکان دهيد». و از ائمه نيز نقل شده: «آيات را با تأنّى و صداى زيبا بخوانيد و هنگام آيات دوزخ به خدا پناه بريد و هنگام آيات بهشت از خدا بهشت را بطلبيد».
«حُيَىّ بن اخطب» با جمعي از يهود حروف مقطعه«الم» را دست آويز خود قرار داده، به پیامبر(ص)گفتند: طبق حساب ابجد، بقاى امت تو بیش از 71 سال نیست. و بنا بر نقلی: نصاراى نجران از تعبير«وَ کَلِمَتُهُ... وَ رُوحٌ مِنْهُ» مى خواستند براى اثبات «تثليث» سوء استفاده کنند، آيه فوق نازل و به آنها پاسخ قاطع داد.
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
بَکى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّ بَکى .
امام زين العابدين عليه السّلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اينکه گريه مى کرد.
بحارالانوار، ج 46، ص 108