به فرموده امیرمومنان(ع) پرهيزكاران در زلزله ها و حوادثِ مضطرب كننده زندگى، با وقار و آرام اند. آنها همچون كوه هاى سنگين و سر به فلك كشيده در برابر تندبادها و حركت هاى تند روزگار، مقاوم ايستاده اند. این پایداری آنها بدلیل پیروی شان از حق است؛ چرا که از بين حق و باطل آنچه ماندنى و هميشگى است حق است. امام صادق(ع) نیز یکی از زیباترین خصلت های مردان را اُبهت و وقاری که موجب ترس کسی نشود دانسته اند.

معاویه پس از صلح، به اهل کوفه دستور داد خوارج را سرکوب سازند، و تهدید کرد که اگر با خوارج نجنگند، در امان نخواهند بود. بدین ترتیب مردم عراق فهمیدند که در حکومت معاویه هرگز به صلح و آرامشى که آرزو مى‏ کردند نخواهند نرسیدند. علاوه براین، معاویه برنامه ضد انسانى دامنه دارى را که در واقع برنامه تهدید و گرسنگى بود، بر ضد عراقیان به اجرا گذاشت و آنها را از هستى ساقط کرد. شدت فشار و تضییقات نسبت به شیعیان به حدى رسید که اتهام به دوستى على(ع) از اتهام به کفر و بی دینى بدتر شمرده مى‏شد!