آنان كه ادعا كرده‌اند اين آيه قرآن «تمامى موجودات را جفت (نر و ماده) آفريديم» منافات با علم روز دارد بر اثر برداشتى است كه از تعبير «زوجين» داشته‌اند و آن را همواره به معناى جفت نر و ماده پنداشته اند. در صورتى كه «زوج» در برخی از آيات به معناى «صنف» و مراد از «تثنيه»، مطلق تعدّد و تكثّر است؛ بدين معنا كه از هر چيزى، اصناف و انواع متعدّدى آفريديم.
 أمّا اگر اشارتى هم در برخی از آیات در اين باره باشد، باز هم اعتراض معترض وارد نيست؛ زيرا در علم زيست شناسى ثابت شده است كه هيچ موجود زنده‌اى از قانون لقاح جنسى (نر و ماده) مستثنى نيست.
ضمن اینکه واژه «شىء» غير جانداران را هم در بر مى‌ گيرد و لحن برخی از آیات تأكيد مى ‌كند كه همه اشيا مانند جانداران براساس قانون زوجيت به وجود آمده اند؛ چرا که شالوده جهان هستى بر اتم استوار است و اتم نيز متشكل از يك جفت است: الكترون و پرتون.

در عصر جاهلیت، بسیارى از مردم حجاز، به بهانه سرپرستی، دختران یتیم را به خانه خود برده، و پس از ازدواج، و تملک اموالشان، با کمترین ناراحتى آنان را رها ساخته و حتی حاضر نبودند به شکل یک همسر معمولى با آنها رفتار کنند. با ظهور اسلام، آیه 3 سوره نساء نازل شد و به سرپرستان ایتام دستور داد در صورت ازدواج با دختران یتیم، با عدالت با آنان رفتار کنند، و در غیر این صورت، با زنان دیگری ازدواج کنند. آیه 127 همین سوره نیز با صراحت، رعایت عدالت درباره ازدواج با دختران یتیم را تذکّر می دهد.

مراد از زوج در آیات قرآن هم به معنی اصناف مختلف موجودات این جهان است که به صورت زوج زوج درآمده و هم می تواند شامل تمام نیروهای مثبت و منفی شود. زوجیت و تعدد در اشیاء، نشانه این است که خالق جهان واحد و یگانه است و دوگانگی از ویژگی های مخلوقات است. در روایتی از امام رضا(ع) نیز به این نکته اشاره شده.

آیه 11 سوره فاطر هفت مرحله از حیات انسانى را بیان فرموده که همه دلالت بر علم و قدرت بى انتهاى خداى متعال دارد؛ آفرینش از خاک بی جان و نطفه و مرحله بارداری و نحوه تشکیل جنین همه و همه به قدری ظریف و دقیق است که جز به اتکای علم بی پایان خدا امکان پذیر نیست. همچنین مسائل مربوط به جنسیت، زوجیت، باردارى، وضع حمل، افزایش و کاستى عمر، چه از نظر قدرت و چه از نظر علم و محاسبه، همه براى او سهل و ساده است.