حبیب بن ثابت از ابن عباس نقل می کند: آیه «وهم ینهون عنه وینأون عنه...» در باره ابو طالب نازل شده. اولاً: این روایت مرسل است. ثانیا: بر خلاف مضمون آیه حضرت ابوطالب مردم را از پیامبر نهی نمى‌کرد بلکه از آن حضرت دفاع مى‌ نمود. ثالثاً: ینئون به معناى دورى است، لکن ابوطالب همواره با پیامبر و در کنار او بود. رابعاً: اگر آیه تنها در مورد ابوطالب بود باید ینهون و ینئون مفرد می آمد نه جمع. خامساً: برخى از دانشمندان اهل سنت، تصریح کرده‌اند که این آیه درباره مشرکین مکه نازل شده است، نه ابوطالب.

ابونعیم از ابن عبّاس نقل نموده: ابوطالب بسیار پیامبر(ص)را دوست داشت و او را بر فرزندانش مقدّم مى کرد، در کنار او مى خوابید و هر گاه از خانه خارج مى شد او را با خود مى برد. چون ابوطالب وفات کرد قریش چنان اذیتى به پیامبر(ص) کردند که خواب آن را در زمان ابوطالب نمى دیدند تا جایى رسول خدا(ص) فرمود: قریش کارى که مورد پسند من نباشد درباره من انجام نداد تا اینکه ابوطالب وفات نمود.

 آيه 4 سوره حديد، به همراهي خداوند با انسان در تمام لحظات اشاره کرده و می فرماید: «او با شماست هر جا که باشید». هم چنین می فرماید: «او به آنچه انجام مى دهید بصیر و بینا است». در واقع همراهی خداوند، بزرگترين درس تربيت است که به انسان عظمت، اطمينان، اعتماد، شجاعت و احساس مسئوليت شديد مى بخشد. چرا که خدا  همه جا ناظر و مراقب است. بر اساس روايات هر انساني به مقدار انديشه و ايمانش، از عمق اين«معيت» با خبر مى گردد.