تفاوت های جسمی و روحی مرد و زن موجب می شود احکام آنها که از سوی خالق آنها (داناترین شخص به ویژگی ها و تفاوت آنها) تشریع شده، به منظور تناسب یافتن با ویژگی های شخصیتی آنها، مختلف و متفاوت باشند. جنس زن براى انجام وظايفى متفاوت با مرد آفريده شده و به همين دليل احساسات متفاوتى دارد. قانون آفرينش، وظيفه حساس مادرى و پرورش نسل هاى نيرومند را بر عهده او گذارده به همين دليل سهم بيشترى از عواطف و احساسات به او داده است در حالى كه طبق اين قانون وظايف خشن و سنگين تر اجتماعى بر عهده جنس مرد گذارده شده و سهم بيشترى از تفكر به او اختصاص يافته است. بنابراین تفاوت ها، تشریع احکام یکسان و اختصاص حقوق و تعریف نقش های یکسان برای دو جنسی که تفاوت های ماهوی با همدیگر دارند، نه تنها عادلانه نیست بلکه بسیار هم غیرمنطقی است.

تفاوت هایى ازدواج موقت نسبت به ازدواج دایم، در میزان تعهّدات زن و مرد نسبت به یک دیگر، و فقدان مقررات دست و پاگیر است، از جمله: زن در عقد موقّت نفقه و ارث ندارد. هم چنین زن در عقد موقّت آزاد است که کارى در خارج خانه براى خود انتخاب کند و اجازه همسر براى او شرط نیست مادام که مزاحم حقّ شوهر نباشد. از سویی بر مرد لازم نیست شب ها نزد همسر موقّت خود باشد، و پایان مدّت ازدواج موقت به منزله طلاق است و در صورت آمیزش، زن بلافاصله باید عدّه نگه دارد، که عدّه عقد موقت دو بارعادت ماهیانه دیدن است.

در اسلام دو نوع قانون داریم: قوانین ثابت و همیشگى که دگرگونى به آنها راه ندارد و از اصول فطرى و غرایز ثابت انسانى مایه مى گیرد، مانند وجوب وفای به عهد و عدالت و... و حرمت دروغ و خیانت و...؛ و مقرراتی که با تغییر شرایط تغییر پیدا مى کند؛ که براى آنها در قوانین اسلامى فقط یک سلسله اصول کلّى تعیین شده و جزئیّات آن طبق نیازمندى هاى اعصار و جوامع مختلف به وسیله محقّقان اسلامى تعیین می گردد.