عده اي خواسته اند بگويند: كلام امام علی(ع) در ارتباط با فنای دنیا كه می فرماید: «پس از فنای جهان تنها خداوند باقى مى ماند و چيزى با او نخواهد بود همان گونه كه قبل از آفرينش جهان تنها بود و دیگر زمان و مکانی وجود ندارد» با ظاهر آیات قرآن ناسازگار است. در پاسخ بايد گفت: شاید جهان پس از ويرانى، به طور كلى محو شود، سپس آنچه فانى شده به صورت اعاده معدوم، به صحنه حیات باز گردد.

خداوند در آیه 19 سوره روم، در جواب استبعاد منکران معاد مى گوید: همانطور که به دست قدرت الهی، در نظام عالم طبیعت، دائما زندگى از دل مرگ و مرگ از دل زندگى بیرون مى آید؛ زمین مرده، در بهار زنده می شوند و می روید و موجودات زنده که همه از خاک خلق شده اند، می میرند و به جسد بى جانى مبدل مى گردند؛ چه جاى تعجب که در پایان جهان همه موجودات زنده بمیرند و در رستاخیز همه انسان ها به زندگى جدیدى بازگردند؟