مولوی در اشعار خود تمثیلهای زیبایی به کار برده و بسیاری از علمای علم اخلاق از تمثیلهای او استفاده می کنند؛ اما بخاطر انحرافاتی که در برخی اشعار او وجود دارد علما با گرفتن بزرگداشت برای او مخالفت کرده اند. مولوی علاوه بر اخلاق متکبرانه صوفیانه خود، دربرابر پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) نیز اشعار سخیفی دارد و گاهی نیز به تمجید معاویه و شیطان می پردازد. همچنین عقایدی خلاف شرع و قرآن اتخاذ کرده که باعث می شود علما در مورد او احتیاط کنند و با برخی از افکار و اشعار او مخالفت ورزند.

پس از شهادت امام حسين(ع) زنان بنى هاشم لباس هاى سياه و خشن بر تن می كردند، از سرما و گرما پروايى نداشتند و به عزادارى مى پرداختند تا آنجا كه اشك چشم رباب خشك شد و امام على بن الحسين(ع) براى مراسم ماتم و عزادارى آنها غذا تهيه مى كرد. امام صادق(ع) می فرماید: «زنان بنى هاشم به مدت پنج سال حالت عزا داشتند و از آرايش و زينت دورى مى جستند، تا آن زمان كه مختار قيام كرد و عبيدالله بن زياد را كشت و سرش را به مدينه فرستاد».