آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

پس از شهادت امام حسين(ع) زنان بنى هاشم لباس هاى سياه و خشن بر تن می كردند، از سرما و گرما پروايى نداشتند و به عزادارى مى پرداختند تا آنجا كه اشك چشم رباب خشك شد و امام على بن الحسين(ع) براى مراسم ماتم و عزادارى آنها غذا تهيه مى كرد. امام صادق(ع) می فرماید: «زنان بنى هاشم به مدت پنج سال حالت عزا داشتند و از آرايش و زينت دورى مى جستند، تا آن زمان كه مختار قيام كرد و عبيدالله بن زياد را كشت و سرش را به مدينه فرستاد».

نقل شده است كه پس از شهادت امام حسين(عليه السلام) زنان بنى هاشم لباس هاى سياه و خشن بر تن كردند، از سرما و گرما پروايى نداشتند و به عزادارى مى پرداختند و امام على بن الحسين(عليه السلام) براى مراسم ماتم و عزادارى آنها غذا تهيه مى كرد. (1)
امام صادق(عليه السلام) فرمود: زنان بنى هاشم به مدت پنج سال حالت عزا داشتند و از آرايش و زينت دورى مى جستند، تا آن زمان كه مختار (قيام كرد و) عبيدالله بن زياد را كشت و سرش را (به مدينه) فرستاد. (2)
همچنين امام صادق(عليه السلام) فرمود: «وقتى كه امام حسين(عليه السلام) به شهادت رسيد، همسرش (رباب) براى او ماتم برپا كرد؛ همراه با زنان و كنيزان براى آن حضرت مى گريست تا آنجاكه اشك چشم او خشك شد... براى آنكه بتواند اشكش جارى شود، از سويق (نوعى غذا) بهره مى گرفت و مى گفت ما از اين نوع غذا استفاده مى كنيم تا بتوانيم براى امام شهيدمان گريه كنيم». (3)، (4)