آیه ای که بعد از همین آیه قرار دارد، برای خورشيد و ماه حركت مداوم و منظم قائل است؛ بنابراین تعبیر «منزل» برای ماه، به معنی «جایگاهی مکانی» برای «توقف» نیست. تعبیر «منزل» در اینجا به معنی «جایگاه زمانی» در مدار گردشی ماه است، که بشر ماه را در آن جایگاه زمانی به اندازه و شکل مشخص می بیند. چنانکه ماه در 28 روز از 30 روز، هر روز به اندازه مشخصی دیده می شود تا اینکه به شکل هلال باریک و شبیه شاخه کهنه درخت خرما در می آید و دو روز از ماه به محاق رفته و دیده نمی شود. وقتی ایّام ماه 29 روز است این جایگاه ها 27 تا می شود.

طبق آیه 39 سوره یس یکی از نشانه های قدرت الهی منزلهای ماه می باشد. منزلگاه هاى دقیق و بیست و هشتگانه اى که ماه قبل از تاریکى مطلق طى مى کند و منجمان از صدها سال قبل مى توانند آن را پیش بینى کنند! ماه در آغاز، نوک هاى هلال آن رو به بالاست و شب چهاردهم به صورت بدر کامل در مى آید، در شب بیست و یکم به صورت نیم دایره در مى آید تا شب بیست و هشتم که به صورت هلال ضعیفی در مى آید. اساس زندگى انسانها بر نظم استوار است و خداوند این تقویم دقیق را در آسمان براى همین هدف قرار داده است.

کره ماه در هر ماه یک دور «تقریباً» به دور زمین گردش می کند و بر اثر همین گردش، «هلال»، «بدر»، «تربیع» و «محاق» صورت مى گیرد. همواره نصف کره ماه که در مقابل خورشید قرار دارد و با توجه به کروی بودن زمین و به سبب اختلاف نحوه قرار گرفتن ماه، زمین و خورشید، گاهی تمام نیمکره روشن ماه دیده می شود و گاهی نصف و گاهی فقط هلال دیده می شود، ضمن اینکه در نقاط مختلف زمین رؤیت ماه متفاوت است، در نقاط غربی شرایط رؤیت زودتر صورت می گیرد، لذا ممکن است در کشورى امروز اول ماه باشد و در کشوری فردا ماه رویت شود.