اذهاب رجس و تطهیر در این آیه، به معنی «دفع و پیشگیری» است، نه به معنی «رفع و ازاله» رجس موجود. هر مسلمانی که آیه «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» را می خواند، معنی اش این نیست که گمراه است و از خدا طلب هدایت می کند؛ بلکه طلب از دست ندادن هدایت یا استمرار و تثبیت آن یا افزایش آن است. ضمن اینکه امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هنگام نزول آیه خردسال بوده‌اند و گناهی نداشتند تا رفع شود! همچنین پیامبر(ص) نیز قبل از نزول آیه معصوم بوده است. پس نمی توان اذهاب را بمعنی «رفع و ازاله» رجس دانست.

هیچ گونه توجیهى براى غصب فدک نمى توان یافت و هیچ دلیل موجهى براى این کار وجود ندارد، زیرا: از یک سو «ید مالکانه» فاطمه زهرا(س) و از سوى دیگر شهود مطمئن و معتبر مانند خود حضرت زهرا(س) و امام علی(ع) که با آیه تطهیر عصمت آن ها ثابت شده و همچنین ام ایمن که پیامبر(ص) به او بشارت بهشت دادند و شهادت قرآن بر ارث گذاشتن انبیاء و بلاخره روایات مختلف اسلامى، همگى گواه صدق ادعاى بانوى اسلام بر حقّ مسلّم او در فدک بودند.

منابع و  احادیثى که دلالت بر انحصار آیه، به پنج تن مى کند، به قدرى زیاد است که جاى تردید در آن باقى نمى گذارد؛ تا آنجا که در«احقاق الحق» بیش از هفتاد منبع از منابع معروف اهل سنت گرد آورى شده که متضمن این انحصار است و منابع شیعه در این زمینه از هزار هم مى گذرد. ضمن اینکه از خود همسران پیامبر(ص) نقل شده که گفته اند: آنها مشمول این آیه نیستید.

با توجه به روایات بسیار زیادى که در منابع اهل سنت و شیعه وارد شده، و اینکه ضمیرهای آیه تطهیر، جمع مذکر آمده و قبل و بعد آن جمع مؤنث است روشن می شود که: مخاطب در آیه فوق منحصراً پنج نفرند: پیامبر(ص)، على(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع). اما اینکه در لابلاى بحث از وظایف زنان پیامبر(ص) آمده، در قرآن و کلام فصحاى عرب نمونه های فراوانی مانند آن وجود دارد، ضمن اینکه نزول آیات قرآن به ترتیب فعلی نبوده، یا ممکن است تذکری به همسران پیامبر(ص) درباره معصومین(ع) باشد.

اين آيه در شأن پیامبر(ص) و على و فاطمه و حسن و حسین(ع) نازل شده است. تغيير ضميرهاى«جمع مؤنث» به «جمع مذکر» دليل محتواى جداى آن از بخش اول آیه است، علاوه بر اين منابع و راويان احاديثى که دلالت بر انحصار آيه، به پنج تن مى کند، به قدرى زياد است که جاى ترديد در آن باقى نمى گذارد، و از همه اينها گذشته، پاره اى از همسران پيامبر(ص) در طول زندگى خود به کارهائى دست زدند که هرگز با مقام عصمت سازگار نيست.

منظور از اهل بیت در آیه تطهیر، تنها پیغمبراکرم(ص)، على، فاطمه، حسن و حسین(ع) اند. علماى شیعه عموماً و جمعى از علماى اهل سنت این قول را پذیرفته اند. روایات بسیاری نیز این قول را تأیید می نماید. سیوطى در ذیل این آیه، پانزده حدیث در این زمینه آورده است. همچنین احادیث کساء نیز این قول را تأیید می نماید. نکته دیگر این که پیامبر(ص) بعد از نزول این آیه چند ماه به در خانه فاطمه(س) می آمد و آن ها را با عنوان«اهل البیت» مخاطب قرار می داد و آیه تطهیر را تلاوت می فرمود.