الهامات فطرى همواره به صورت يك انگيزه ناخودآگاه انسان را به دنبال مسائل مورد نياز روح و جسم مى ‌فرستند. از سویی این الهامات را باید با نیروی علم و دانش همراه نمود تا محصولی ارزنده‌ و خالی از خرافات و موهومات داشته باشند، در غیر این صورت عبور پرتوهای الهامات فطرى از شيشه‌هاى كج و معوج افكار مردم كوته بين، سبب انحرافات و كج روى‌هاى فراوانى شده و چهره آن را دگرگون می سازد.

همواره از درون ما پیام های گوناگون و ناشناخته ای به ما مى‌رسد كه سرچشمه آنها را فطرت يا نهاد می نامیم. این پیام ها به شکل مرموزی خطوط اصلى را بر سر دو راهى‌ها به ما نشان مى‌دهند. ايمان به زندگى پس از مرگ از جمله همين الهامات فطرى است و عقيده به زندگى جاويدان در سراى ديگر يك نوع احساس عمومى در وجود همه انسانهاست که از طريق الهام و درك درونى در نهاد همه ما وجود دارد.