به تصريح قرآن، حضرت يعقوب(ع) اسطوره صبر و شكيبايى بود كه به فراق فرزند دلبندش حضرت يوسف(ع) كه سخت مورد علاقه اش بود گرفتار شد. ساليان دراز با چشمانى اشكبار صبر كرد تا جايي كه ديدگانش را از دست داد؛ اما در اين راه هرگز سخنى بر خلاف رضاى حق بر زبان نراند و پيوسته شاكر و صابر بود و به تعبير خودش «صبر جميل» داشت.

ابتدای سوره عبس عتاب شدید خداوند است نسبت به کسى که در برابر مرد نابیناى حقیقت جو برخورد مناسبى نداشت. سپس اهمیت قرآن بیان شده، در ادامه ناسپاسى انسان در برابر نعمت هاى خداوند آمده و گوشه اى از نعمت هاى او در زمینه تغذیه بیان شده. در پایان هم به حوادث قیامت و سرنوشت مؤمنان و کفار اشاره شده است.

علاوه بر آیاتی که اطلاق در جواز توسل دارد، روایات زیادى هم که در حدّ تواتر یا قریب به تواتر است در زمینه توسّل داریم. بسیارى از این روایات مربوط به توسّل به شخص پیغمبر اکرم(ص) است که گاه قبل از تولّد، گاه بعد از تولّد، گاه در حال حیات و گاه بعد از رحلت آن حضرت مى باشد. از جمله این روایات، توسل آدم(ع) به پیامبر(ص) قبل از تولد و توسل ابوطالب و توسل شخص نابینا، به پیامبر(ص) می باشد.