در سوره «یوسف(ع)» به شرح زندگی پر ماجرای حضرت یوسف(ع) و بیان مقام والای عفت و پارسایی او پرداخته شده است. آری ايشان در سخت ترين شرايط كه تمام اسباب گناه فراهم بود، خود را حفظ كرد و به خدای خويش پناهنده شد و از كوره يك امتحان بزرگ الهى، آبرومندانه بيرون آمد و سرانجام به خواست خداوند، بر تخت قدرت عزيز مصر تكيه زد و با حفظ آبرو و تقوا، به همه چيز رسيد؛ در حالى كه همه آلودگان رسوا شده و كنار رفتند.

اگرچه برای اثبات زنا شرایط بسیار سختگیرانه ای وضع شده است، امّا آسیب های احتمالی این سختگیری کم ضررتر از وقتی است که برای اثبات این گناه ضوابط آسانگیرانه ای وضع شود؛ در صورتی که اثبات زنا کار آسانی باشد، ممکن است افراد بی تقوا برای تسویه حساب های شخصی، افراد بی گناه را متهم به این گناه کنند، یا مردان هوس بازی که ازدواج و طلاق های متعددی می کنند، برای فرار از مهریه و نفقه، مدام به زنان خود چنین تهمتی بزنند. برای جلوگیری از این آسیب ها و آسیب های مشابه اثبات زنا چنین قواعد سختگیرانه ای دارد.

«حسين بن على» مشهور به شهيد فخّ، نواده حضرت مجتبى‏، از رجال برجسته، با فضيلت و شهامت، و عاليقدر هاشمى بود. او مردی وارسته و بخشنده و بزرگوار بود. او از پدر ومادر با فضيلت و پاكدامنى كه در پرتو صفات عالى انسانى خود به «زوج صالح» مشهور بودند، به دنيا آمده و در خانواده فضيلت و تقوى و شهامت پرورش يافته بود. در مدینه قیام کرده و بر آن مسلط شد و سپس به مکه رفت تا از جمعیت ایام حجّ علیه بنی عباس استفاده کند که در سرزمین فخ با سپاه هادی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند.

علامه ابن شهرآشوب می گوید: فاطمه(س) گفتارش راست، کردارش پاک، شب زنده دار گرامى، نيايش گر پاكدامن، بانوى بانوان، محبوب حبيب خدا، برگزيده خداى رحمان، بانوى زنان دنيا و آخرت، همسر مرتضى، دختر مصطفى، زن ستمديده همسر مرتضى، شهيده، بانوئى خردمند، صديقه كبرى، فاطمه الزهراء و... است. در شأن او و همسر و فرزندانش سوره «هل اتی» نازل گشته، وصفش در انجیل آمده،... و خطبه عقدش با مرتضی را جبرئیل قرائت کرده است و ...

امام علی(ع) با دلایل منطقی از عیبجویی و غیبت نهی کرده و می فرماید: «در عيبجويىِ گناه دیگران شتاب مكن، شايد آمرزيده شده باشد، و بر مجازات گناه كوچك خود ايمن مباش ... به سبب آنچه از عيب خود مى دانی، از عيبجويى دیگران خوددارى كن». در واقع بى عيب خداست، و پاكدامن از هرگونه گناه، معصوم است؛ بنابراين عقل اجازه نمى دهد کسی ادعای بى گناهى كند.