حضرت زهرا(س) بخاطر عفاف و فضیلت و زیبایی کامل و حسب ممتازی که از زنان تمامی امت داشت یا برکناری آن حضرت از دنیا یا برکناری از نجاست و عادت ماهانه، به ایشان بتول گفته شده است.

علمای اهل سنت از حضرت زهرا(س) نقل کرده اند: هنگام نزول آیه«لاتجعلوا دعاء الرسول بینکم کدعاء بعضکم بعضاً»، خواستم که بگویم: «یا رسول الله!» حضرت رو به من کرده و فرمود: «دخترم این درباره تو و افراد خانواده تو نازل نشده، تو از منی و من از تو هستم، تو به من بگو: ای پدر». سپس حضرت پیشانی مرا بوسیده و آب دهان مبارک را بر صورتم کشید که پس از آن دیگر به استعمال عطر نیازی نداشتم.

عرب علاوه بر اسم، کنیه اى نیز براى افراد انتخاب مى کنند، اگر مرد باشد با «اب» شروع مى شود و اگر زن باشد با «امّ». کنیه «ام ابیها» که نظیر آن درباره هیچ زنی دیده نشده، نشان مى دهد حضرت فاطمه آنچنان نسبت به پدرش محبّت مى کرد که گویى «یک مادر» براى او بود و از همان خردسالى از هیچ گونه دلسوزى درباره پدر بزرگوارش فروگذاری نکرد.

از مجموع روايات صحيح به دست مي آيد که ولادت حضرت فاطمه(س) روز جمعه 20 جمادي الثاني سال پنجم بعثت بوده. سن ایشان هنگام ازدواج 9 سال و پايان عمر شريفش جمادي الثاني سال 11 تقريبا در 18 سالگی است. بنابر این با توجه به روايات، اين قول که ولادت آن بانوى بزرگوار قبل از بعثت‏ بوده، باطل و بدون دليل است.