برخی از شیعیان عصر امام حسن عسكری(ع) موفق به ديدن امام زمان(عج) شده اند. شیخ «مفید» نام تعدادی از اصحاب، خادمان و یاران نزدیک امام عسکری(ع) را برده است كه موفق به دیدار ایشان شده اند. «محمد بن اسماعیل بن موسی بن جعفر»، «حکیمه خاتون» دختر امام جواد(ع)، «ابو علی بن مطهر»، «عمرو اهوازی» و «ابو نصر طریف» خدمتگزار خانه امام حسن عسكری(ع)، از آن جمله بودند.

درباره نام مادر حضرت مهدي(عج) روایات گوناگونی وجود دارد. در روایت شیخ «طوسی»، از نام «ریحانه» سخن گفته شده؛ ولی بلافاصله افزوده شده که به او، «نرجس»، «صیقل» و «سوسن» نیز می گفتند. به نظر برخی از محققان، امکان دارد نام اصلی او همان «نرجس» بوده و دیگر اسامی، به جز «صیقل» را بانو «حکیمه»، دختر امام جواد(ع) به وی داده باشد. در آن روزگار، مردمان کنیزان را برای خوشامدگویی به اسامی گوناگون می خواندند و اسامی «نرجس»، «ریحانه» و «سوسن»، همه اسامی گل ها هستند.

درباره روز ولادت امام زمان(عج)، در منابع تاریخی اختلاف چندانی وجود ندارد؛ زیرا اکثر مورّخان و اشخاص صاحب نظر، روز پانزده شعبان را روز تولد آن بزرگوار دانسته اند؛ اما در سال تولد وی، اختلاف نظرهایی وجود دارد كه ناشی از مخفی نگاه داشتن تولد حضرت است. قول اكثر كه شيخ «مفيد» و «كلينی» قائل به آن هستند، سال 255 هجري است. از سویی روایتی از حکیمه، عمّه امام حسن عسکری(ع) نیز شاهدي بر اين قول است. بر طبق اين نظر، آن بزرگوار در زمان رحلت پدر گراميشان پنج ساله بوده اند.