عقيده به «مهدويت» از عقايدى است كه مسلمانان به رغم اختلافات مذهبى ای كه دارند بر آن اتفاق نظر دارند و هرگز به مذهب خاصى اختصاص ندارد. حتی احمد امين مصرى كه منكر اصل مهدويت است، اين عقيده را از عقايد قطعی اهل سنت مى شمارد كه به آن ايمان دارند.

برخی از اهل سنت درصدد ردّ احادیث مهدویت برآمده اند که تكيه گاه عموم آنها كلام ابن خلدون است؛ لذا در نقد كلمات آنها به ردّ كلام او بطور اجمالى بسنده مى كنيم: ابن خلدون از بسياري روايات صحيح السند غفلت كرده و اگر همه آنها را جمع آوری مي كرد مي فهميد كه از حد تواتر گذشته و نيازي به بررسى سندى ندارند. هم چنين او تنها اسامى برخى از صحابه را آورده كه احاديث مهدويت را نقل كرده اند؛ در حالى كه تعداد آنها بيش از اينهاست.

معاصرین اهل سنت با تعابير زيبايي از فضايل امام صادق(ع) سخن گفته اند.  خيرالدين زرکلى می نویسد: «او از بزرگان تابعين و داراى منزلتى رفيع در علم است». هم چنین رمضان لاوند می نویسد: «او کسى بود که قرآن در دلش رسوخ کرده و در اقوال و اعمالشان آشکار شده بود». از سویی احمد امين مصرى می نویسد: «علم و اطلاع امام از همه مردم گسترده بود».