در جنگ صفين هنگامی که معاويه احساس خطر کرد، ضمن نامه ای خطاب به امام على(ع) نوشت: گمان می کنم اگر مى دانستیم در این جنگ بین ما چه روی می دهد، هرگز با هم نبرد نمی کردیم. پس برای اینکه افراد بیشتری کشته نشوند، حکومت شام را به من بده تا مصالحه كنيم، ما همه فرزندان عبدمناف هستيم و برهم برترى نداریم. امام با رد درخواست معاویه و بیان دلیل و فلسفه نبرد با او و شرح حسب و نسب خویش، پاسخ نامه معاویه را دادند.

مسعودی در مروج الذهب می نویسد: على(ع) در میدان جمل زبیر را صدا زدند و به او فرمودند: «به یاد داری که پیامبر(ص) به تو فرمود: آیا علی را دوست دارى؟ تو گفتى: او برادر و پسردایى من است، چرا او را دوست نداشته باشم؟ پیامبر فرمود: تو به زودى با او پیکار مى کنى، درحالى که تو بر او ستمگرى». زبیر گفت: چیزى را به یادم آوردى که روزگار از یادم برده بود. ولی هنگام  بازگشت، فرزندش به او گفت: به خدا تو از شمشیرهاى فرزندان عبد المطّلب فرار کردى نه حدیث پیامبر(ص).