امام سجاد(ع) مورد مدح و ستايش معاصرينش بوده، از جمله عبدالله بن عباس با جلالت شأن و سنّ بالا ايشان را تجليل مى نمود، زهرى مي گويد: «من از بنى هاشم کسى را مثل على بن الحسين(ع) نديدم و کسى را فقيه تر از او نيافتم و در مدینه افضل از او درک نکردم و على بن الحسین برتر اهل زمان خود بود». سعيد بن مسيّب مي گويد: «من کسى را افضل از على بن الحسین ندیدم هم چنین زید بن اسلم میگوید: «من در بین مسلمین با کسى مثل او مجالست ننمودم».
 

ابومحمّد، سعید بن مسیّب بن حزن بن ابى وهب بن عمرو بن مخزوم مخزومى قرشى، در سال دوم خلافت عمر، به دنیا آمد و مادرش دختر عثمان بن حکیم بود. وى در فقه و دیندارى و پرهیزکارى و دانش و عبادت و فضل، از بزرگان تابعین بود. وى از عمر و عثمان و سعد، روایت کرده است و زهرى و قتاده و یحیى بن سعید از او حدیث نقل کرده اند. وى ثقه، حجّت، رفیع الذکر و در علم و عمل، سرآمد بوده و در سال 94 در گذشته است.

ابن قتيبه نوشته: عامر آخرين نفر از صحابه است که از دنيا رفته. ابن عبدالبر مى گويد: او مردى فاضل، عاقل، حاضر جواب، فصيح و از شيعيان مخلص على بود. زهرى، ابوزبير، جريرى، ابن ابى حصين، عبدالملک بن ابجر، قتاده، معروف، وليد بن جميع، منصور بن حيان، قاسم بن ابى برده، عمرو بن دينار، عکرمة بن خالد، کلثوم بن حبيب، فرات قزّار و عبدالعزيز بن رفيع، از او حديث نقل نموده اند که در صحيح مسلم موجود است.

از برخى روایات تاریخى مانند: طبرى از محمّد بن شهاب زهرى، ابن اثیر و صاحب روضة الصفا، استفاده مى شود  اولین کسانى که عمربن خطّاب را به «فاروق» لقب دادند، اهل کتاب؛ خصوصاً یهود بودند.