حمیری در قصیده اش در حضور معاویه از دشمنان علی(ع) که روز غدیر را فراموش کرده اند بیزاری جسته و به مدح علی(ع) پرداخته و گفته: برئت من الّذی عادى علیّا***وحاربه من أولاد الطغام/ تناسوا نصبه فی یوم خمّ***من الباری ومن خیر الأنام/ برغم الأنف من یشنأ کلامی***علیّ فضله کالبحر طامی/ وأَبرأ من اناس أخّروه***وکان هو المقدَّم بالمقام/ علی هزّم الأبطال لمّا*رأوا فی کفه برق الحسام.

فنجکردى درباره غدير چنين سروده: «لا تنکرنّ غدیر خم إنه***کالشمس فی إشراقها بل أظهر...»؛ (غدير خم را انکار نکن، همانا آن مانند خورشيد درخشان بلکه روشن تر از آن است... غدير خمّ، امامت و کمال و جلال حيدر است که تا روز قيامت ذکر مى شود...) .