آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

حمیری در قصیده اش در حضور معاویه از دشمنان علی(ع) که روز غدیر را فراموش کرده اند بیزاری جسته و به مدح علی(ع) پرداخته و گفته: برئت من الّذی عادى علیّا***وحاربه من أولاد الطغام/ تناسوا نصبه فی یوم خمّ***من الباری ومن خیر الأنام/ برغم الأنف من یشنأ کلامی***علیّ فضله کالبحر طامی/ وأَبرأ من اناس أخّروه***وکان هو المقدَّم بالمقام/ علی هزّم الأبطال لمّا*رأوا فی کفه برق الحسام.

شیخ الاسلام حموینى قصیده ای را در باب 68 از کتاب «فرائد السمطین»(1) روایت کرده و مى گوید:
طرمّاح طائى به همراه هشام مرادى و محمّد بن عبدالله حمیرى نزد معاویه بن ابى سفیان گرد آمدند. او کیسه اى زر در مقابلش نهاد و گفت: اى گروه شاعران عرب! درباره على بن ابى طالب شعر بگویید و جز حقّ نگویید. من از نسل صخر بن حرب نیستم اگر این کیسه زر را به آن کس که به حقّ، شعرى درباره على بسراید، ندهم. آنگاه طرمّاح برخاست و درباره على سخنانى پر از نکوهش گفت. معاویه به او گفت: بنشین خداوند به نیـّت و جایگاه تو آگاه است.
پس از او هشام مرادى برخاست و او هم سخنان بدى درباره حضرت گفت. معاویه به او گفت: تو هم کنار رفیقت بنشین که جایگاه و منزلت شما دو نفر را خدا مى داند. عمرو عاص در مجلس حاضر بود او به محمّد بن عبدالله حمیرى که از خواصّ او بود گفت: تو برخیز و سخن بگو امّا جز حقّ نگو. سپس به معاویه رو کرد و گفت: اى معاویه تو قسم یاد کردى که این کیسه زر را فقط به کسى بدهى که درباره على(علیه السلام) به حقّ سخن بگوید. معاویه باز تکرار کرد: بله، من از نسل صخر بن حرب نباشم اگر آن را از میان ایشان به کسى که درباره على راست بگوید ندهم. پس محمّد بن عبدالله حمیرى برخاست و اشعار زیر را خواند. آنگاه معاویه به او گفت: تو از همه راست گوتر هستى، این کیسه زر از آنِ تو باشد.
و امّا شعر وی:
1 ـ برئت من الّذی عادى علیّاً *** وحاربه من أولادِ الطغامِ
2 - تناسوا نصبَهُ فی یوم خمٍّ *** من الباری ومن خیر الأنامِ
3 - برغم الأنفِ من یشنأ کلامی *** علیٌّ فضلُهُ کالبحر طامی
4 - وأَبرأُ من اُناس أخّروهُ *** وکان هو المقدَّمَ بالمقامِ
5 - علیٌّ هزّم الأبطالَ لمّا *** رأوا فی کفِّهِ بَرْقَ الحُسامِ
(1 ـ از مردمان پست و فرومایه اى که با على(علیه السلام) دشمنى کردند و با او جنگیدند بیزارم. 2 ـ آنها خود را به فراموشى زدند که على(علیه السلام) از طرف خداوندِ بارى (خالق) و به دست پیامبر اکرم که بهترین خلق است در روز غدیر خم به ولایت منصوب گردید. 3 ـ برای اینکه بینى کسى که کلام من درباره على را نکوهش مى کند به خاک بمالم، مى گویم: فضل و برترى على(علیه السلام) چون دریاى بیکران مى باشد. 4 ـ من از کسانى که (حقّ او را غصب کردند و) او را در خلافت به عقب زدند بیزارم؛ زیرا او در این مقام بر همه برترى داشت. 5 ـ على(علیه السلام) همان کسى است که دلیران را وقتى که برق شمشیر را در دست او مى دیدند، شکست داد).(2)