اولا: منحصر کردن عصمت در این آیه حصری اضافی است نه حقیقی؛ یعنی این آیه می خواهد زنان پیامبر را از معنای اهل بیت خارج سازد، نه اینکه شمول این آیه را از اشخاصی دیگر که از سنخ اهل بیت اند نفی نماید.
ثانیا: پیامبر در حدیث ثقلین «اهل بیت» را هم وزن قرآن به عنوان عامل دیگر هدایت تا قیامت معرفی کرده است؛ یعنی اين حديث نشانگر وجود كسانی از اهل بيت همراه قرآن است كه همچون قرآن شايستگی تمسک و پيروی تا قيامت را دارا باشند.
ثالثا: وقتی عصمت پنج تن اول از معصومین با آیه تطهیر ثابت شد، کلام آنها در معرفی معصومین بعدی حجت خواهد بود.

مصداق اهل بیت، پنج تن آل کساء هستند، زیرا؛ الف و لام عهد «البیت» دلالت دارد بر اینکه،  مراد از آن کسانى هستند که وقت نزول آیه در حجره بودند. اراده تکوینى تنها برخى از افراد را به دلیل خاصى در بر مى گیرد. اهل بیت(ع) در کلمات پیامبر(ص) و آیه مباهله و حدیث کساء بر پنج تن اطلاق شده. پیامبر(ص) مدّتها هنگام گذر از خانه فاطمه(س) آیه تطهیر را بر آنان قرائت مى کرد. در آیه ضمیر به صورت مذکّر آمده. همسران پیامبر(ص) معصوم نبودند و آیه در صدد بیان عصمت است.

به گواهی تاریخ، عایشه  میانه خوبی با حضرت علی(ع) نداشت و زخم کینه و دشمنی او با حضرت، در جنگ جمل سر باز کرد. اما مهم اینجاست که حتی عایشه نیز هرگز نتوانست فضائل و کمالات آن حضرت را کتمان کند و توصیفاتی مانند: عبادت بودن یاد علی، وارد بودن حدیث کساء و آیه تطهیر در حق علی و اهل بیتش، بر مدار حق بودن علی و محبوب ترین بودن علی و فاطمه نزد پیامبر و... را در حق آن حضرت بیان نمود.

8 نفر از برجسته ترین علما و محدثین اهل سنت تصریح می کنند که حدیث کساء و آیه تطهیر در شان اهل بیت پیامبر نازل شده است، از جمله: احمد بن حنبل، مسلم، ذهبی، حام نیشابوری، فخر رازی و... .

روایاتی از اهل سنت نقل شده که: پیامبر کساء را بر خود و فاطمه و حضرت علی و فرزندانش حسن و حسین کشید و در حق آنها دعا کرد و بعد آیه تطهیر نازل شد. مسلم از عایشه نقل مى کند: پیامبر(ص) صبحگاهى از حجره خارج شد، در حالى که بر روى دوش او پارچه اى از پشم خیاطى نشده بود. حسن بن على بر او وارد شد، او را داخل کسا کرد؛ آن گاه حسین وارد شده، و او نیز داخل در کساء شد. سپس فاطمه وارد شد، او را نیز داخل کساء کرد، بعد على وارد شد او را نیز در آن داخل نمود؛ آن گاه این آیه را تلاوت کرد: «انما يريد الله ليذهب...».