آموزه های قرآن جاودانه و جهانی هستند؛ امّا دعوت جهانی پيامبر(ص) مرحله به مرحله بوده است. ایشان در مرحله اول مأمور به دعوت فامیل خود و در مرحله بعد مأمور به دعوت عرب و در مرحله بعد مأمور به دعوت از عموم بشر بود. هنگامى كه پايه هاى اسلام در ميان اعراب قوى و مستحكم شد، پيامبر مامور به دعوت جهانی شد و این حقایق در آیات متعدد قرآن بیان شده و تناقضی با هم ندارد. از آن گذشته ممکن است تعبیر «ام القری» از مکه دلالت بر مرکزیت جهانی آن و تعبیر «من حولها» اشاره به همه جهان داشته باشد.

عبارت «کُل النّاس أفْقَهُ مِنْ عُمَر»؛ (تمامى مردم از عمر داناترند) در موارد متعدّدى از عمر بن خطاب نقل شده  که اعترافی است بر نادانی او.  این روایت به عنوان مثال در : السنن الکبرى و کنز العمّال آمده است.