بررسى حدیث «خوخه ابوبکر»

آیا حدیث «خوخه ابوبکر» سند معتبرى دارد؟

فضل بن روزبهان در مقابله با حدیث سدّ ابواب مى گوید: در صحیحین به سند صحیح وارد شده که پیامبر(ص) امر به بسته شدن هر پنجره اى به جز پنجره خانه ابوبکر نمود و این فضیلتى براى ابوبکر است. لکن این حدیث بر فرض صحّت سند، خبر واحد ظنّى است که توانایی مقابله با خبر متواتر قطعى - درباره درب خانه امام على(ع)- را ندارد. ابن ابى الحدید مى گوید: حدیث سدّ ابواب تنها از براى على(ع) بود که طرفداران ابوبکر آن را قلب بر ابوبکر کردند.

 ادعاى ابن جوزى در جعلى بودن حدیث «سدّ ابواب»

آیا سخن ابن جوزى که حدیث «سدّ ابواب» را ساخته شیعیان مى داند اعتبارى دارد؟

اولا: این حرف صرفا ادّعایی بدون مدرک است. ثانیاً: احادیث «سدّ ابواب» متواتر بوده و از صحّت سند نیز برخوردار است. ثالثاً: از کجا معلوم که حدیث خوخه جعلى نباشد تا در مقابل احادیث «سدّ ابواب» فضیلتى براى ابوبکر وضع شده باشد. رابعاً: سیوطى از ابن حجر نقل کرده که: این اقدام بر ردّ احادیث صحیحه است به مجرد توهم. همچنین ابن ابى الحدید معتزلى مى گوید: «حدیث  سد الأبواب» تنها از براى على(ع) بود که طرفداران ابوبکر آن را مقلوب و تحریف کردند.

حدیث «خوخه ابوبکر»

حدیث «خوخه ابوبکر» را چه کسانى نقل کرده اند؟

برخی در مقابله با حدیث سد ابواب، ادعا کرده اند: پیامبر(ص) امر به بسته شدن هر پنجره اى جز پنجره ابوبکر نمود. امّا: 1ـ این حدیث واحد ظنّى است و نمى تواند با خبر متواتر قطعى سد ابواب مقابله کند. 2ـ ابن ابى الحدید گفته: حدیث سدّ ابواب تنها از براى على(ع) بود که طرفداران ابوبکر آن را قلب بر ابوبکر کردند. سیوطى از خطیب بغدادى نقل کرده که این حدیث درباره ابوبکر غلط است. 3ـ در سند آن عکرمه واقع شده که از خوارج و متهم به دروغ و کفر است، و جریر بن حازم وجود دارد که او را کثیر الغلط معرفى کرده اند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

لِکُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.

لِکُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.

هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشکى که براى ما ريخته شود (که چيزى با آن برابرى نمى کند و مزد بى اندازه دارد).

جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 548