یزید مردى عیاش شراب خواره بود. او سگ، میمون، یوز و حیوانات شکارى نگه می داشت. در ایام او غنا در مکه‏ و مدینه رواج یافت و مردم آشکارا شراب خوارگى کردند. از یزید و وابستکان به او اخبار عجیب و قبایح فراوانی وجود دارد، از شراب خوارگى و قتل دختر زاده پیغمبر و لعن وصى پیغمبر تا ویران کردن و سوختن کعبه و خونریزى و فسق و فجور و اعمال دیگر، که از آمرزش آن مأیوس باید بود.

پس از مرگ مهدی عباسی، فرزندش هادی که جوانی خوشگذران و مغرور بود، به خلافت رسید که از نظر اخلاقى به هيچ وجه شايستگى و صلاحیت احراز این مقام خطير را نداشت. عیاشی ها و ظلم و فشار طاقت فرسا نسبت به بنی هاشم و...، موجب اضطراب و تشنج در کشور اسلامی گردید و موجی از نارضایتی عمومی جامعه را فرا گرفت.