در تفکر اسماعیلى شش پیامبر اولوالعزم با کتاب و شریعت خاص آمده اند، که به آنان نطقاء(جمع ناطق) گویند. ششمین آنها پیامبر اسلام است. هر دوره هزار سال طول کشیده و از زمان رحلت پیامبر سابق تا ظهور پیامبر لاحق، جانشینان آنها به عنوان پیامبران صامت در پى شرح و رمزگشایى از باطن آن دین بوده اند. 

این کتاب به مفضّل بن عمر جُعفى منسوب است. این کتاب در شهر مصیاف سوریه در بین مخطوطات اسماعیلیان نزارى شام یافت شده است. درباره آفرینش در این کتاب آمده که خداوند اظلّه را قبل از اشباح و اشباح را قبل از ارواح آفرید و اولین شىء که خدا آفرید، ظلّ بود. تمام این کتاب به مباحث باطنى و رمزى پرداخته و مطالبى بیان مى دارد که علماى امامیه آنها را مردود دانسته اند. او در این کتاب به تأویل هفت دور عالم و هفت آدم پرداخته که در مباحث نطقاء هفت گانه اسماعیلیه و ادوار هفت گانه آنها تأثیر عمیقى گذاشته است.