این کتاب راجع به تاریخ و زندگانی سیّد باب و صورت نوشته ها و تألیفات او و تعالیم و سخنان و احکام او می باشد. و مؤلّف در پشت کتاب اسم خود را به رمز (ع - ف) تعیین کرده است. مؤلّف کتاب خود را بی طرف قلمداد می کند، ولی به طوری که از مطالب و نوشته های او معلوم می شود: از متعصّبین بابیّه می باشد.

مؤلّف کتاب، "حاجی میرزا جانی کاشانی" از خاصّین "سیّد باب" بوده است. محتویات کتاب در تاریخ ظهور "باب" و وقایع هشت سال اول از تاریخ بابیّه است. از آنجائیکه این کتاب، در ایّام ریاست و نیابت "میرزا یحیی صبح ازل" نوشته شده و در موارد زیادی نیز به مقام وصایت و مرجعیت او به صراحت اشاره شده است، بهائی ها با این کتاب مخالف بوده و با چاپ و تکثیر آن کاملاً مخالف هستند. این کتاب یکی از کتب استدلالیّه بابیها می باشد که: روایات و احادیث را تأویل کرده و قضایای تاریخی را تحریف نموده است.

رساله ا ی منسوب به عزیه خانم، خواهر بزرگ "صبح ازل" و دختر "میرزا عباس نوری" و از پیروان "سیّد باب" و "صبح ازل" است. این کتاب در جواب نامه ای است که از طرف "عباس افندی" نوشته شده. این کتاب در اثبات وصایت "صبح ازل" و نقل اعمال سوء "میرزا حسن علی بهاء" و ردّ و طرد ادعاهای اوست. به طوری که از بررسی کتاب معلوم می شود، نویسنده آن، شخص مطّلع و فاضلی بوده است. البته ممکن است یکی از فضلای بابیّه، از زبان عمّه این کتاب را تألیف و تنظیم کرده باشد، که در مقام ردّ ادعای "بهاء" خوب از عهده مطلب برآمده است.

نوشته "میرزا آقاخان کرمانی" و "شیخ احمد روحی" دو تن از ازلیان است که دربارهٔ احکام آئین مقدس "بیان" و پاره‌ای از وقایع تاریخی نگاشته شده‌است. نویسندگان این کتاب در ارتباط با "بهاءالله"، بنیانگذار دین بهائی و مشاورش، از تعابیری تند و توهین‌آمیز استفاده کرده‌اند. این کتاب از طرف بابیّه، بدون تاریخ و بی آنکه اسم محلّ چاپ ذکر شود، در 330 صفحه وزیری با یک مقدّمه 18 صفحه ای به چاپ رسیده است. علت نام‌گذاری کتاب به هشت بهشت، وجود هشت بابی است که در آن گردآوری شده‌است.
 

نقطه اولی کتابی است با بیست لوح به خطّ "سیّد باب" و "سیّد حسین یزدی" باب در این کتاب می نویسد: «... تعالی الله من ذلک الجرد المتجرد تعالی الله من ذلک السزج المتسازج تعالی الله من ذلک النقب المتناقب... انا هو یا من له العزز و العزّان یا من له الطرز و الطرزان یا من له القدر و القدران یا من له العلم و العلمان و... یا من له النصر و النصران الله انا...». این کتاب مجموعه ای از کلمات و جملات بی معنی و ساختگی است که نشانه بی سوادی و در عین حال شامل ادعای ابلهانه خدایی (انا هو... الله انا) است.