این مجموعه در 410 صفحه ی 17 سطری، و محتوی الواح سال اول تا پنجم (1345 قمری) "شوقی افندی"، و به خط علی اکبر روحانی میلانی است. در آخر کتاب، 26 لوح در 52 صفحه، از بهائیّه خواهر "عباس افندی" است، که پس از فوت "عبد البهاء" برای تحریک و تشویق دوستان و معرفی "شوقی افندی" به مردم نوشته است.  این بیست و شش لوح به امضاء بهائیّه است؛ ولی دیگران آن را تهیّه و به نام او تنظیم کرده اند. الواح و مندرجات این کتاب به طور کلّی، همان الفاظ مکرّره و رجز خوانیهای "بهاء" و "عبدالبهاء"، و عبارات بی معنی است.

این جلد نیز به همان سبک و روش جلد اوّل و دوّم، در 647 صفحه کوچکتر از وزیری، در سال 1328 شمسی، به تصویب لجنه و اجازه ی محفل روحانی ملّی بهائیان منتشر شده است. در این کتاب، شرح حال و تاریخچه ی نه نفر از سران بهائیّه (سید مهدی گلپایگانی، ملا عبدالغنی اردکانی، آقا محمد نعیم، میرزا محمد ثابت، ناظم الحکماء لاهیجانی، میرزا محمد ناطق، میرزا محمود فروغی، میرزا علی محمد سررشته دار و علی اکبر یزدی) را بطور مفصل نوشته است. مطالب این جلد نیز، در نهایت ضعف و پراکندگی و تناقض و کلمات موهون و بی پایه است.