این جلد نیز به همان سبک و روش جلد اوّل و دوّم، در 647 صفحه کوچکتر از وزیری، در سال 1328 شمسی، به تصویب لجنه و اجازه ی محفل روحانی ملّی بهائیان منتشر شده است. در این کتاب، شرح حال و تاریخچه ی نه نفر از سران بهائیّه (سید مهدی گلپایگانی، ملا عبدالغنی اردکانی، آقا محمد نعیم، میرزا محمد ثابت، ناظم الحکماء لاهیجانی، میرزا محمد ناطق، میرزا محمود فروغی، میرزا علی محمد سررشته دار و علی اکبر یزدی) را بطور مفصل نوشته است. مطالب این جلد نیز، در نهایت ضعف و پراکندگی و تناقض و کلمات موهون و بی پایه است.

این جلد نیز مانند جلد اوّل، در شرح احوال و تاریخچه سران بهائیه است. مجموع کتاب در 480 صفحه، به قطع کوچکتر از وزیری در سال 1326 شمسی در تهران، به تصویب لجنه ی ملّی و با اجازه ی محفل روحانی بهائیان ایران، تکثیر شده است. در این جلد، شرح زندگانی ده نفر (میرزا ابو یوسف خان وجدانی، شیخ حیدر معلّم، ملا علی سبزواری، عبّاس قابل، گلپایگانی، شیخ علی اکبر قوچانی، امین العلمای اردبیلی، سیّد جواد کربلائی، حسین قلی میرزا موزون و عزیز الله خان مصباح) را به طور مفصل و به شیوه جلد اوّل نگاشته است.

این کتاب به قلم عزیز الله سلیمانی اردکانی در سال 1326 شمسی، با تصویب لجنه ملّی نشریّات امری و با اجازه ی محفل روحانی ملّی بهائیان ایران در تهران به چاپ رسیده است. در این کتاب، شرح حال نه نفر از مبلّغین بهائیّه به طور مشروح نوشته شده است. مؤلّف تا توانسته، مقامات علمی و اخلاقی و عملی انان را بالا برده و در هر موردی که اشاره به مباحثه و احتجاج آنان می نماید،به غلبه و پیروزی ایشان اشاره کرده. در موردی که اسمی از مخالفین خودشان می برد، با حالتی تحقیر آمیز و با اهانت و استهزاء و تعبیرات سوء می باشد.