امیرالمؤمنین علی(ع) در توصیف عمرو عاص مى فرماید: «پسر نابغه، دشمن خدا و یاور دشمن خدا به سوى مصر رفته است». هم چنین حضرت می فرمایند: «ناپاکان گنهکار مصر را فتح کردند، همان سردمداران ستم و ظلم، آنان که مردم را از راه خدا باز داشتند و اسلام را منحرف نمودند».

بعضى از افراد، در اثر نارسايي هاى تربيتى و عوامل ديگر، داراى يك نوع تضاد روحى و ناهماهنگى شخصيتی و فکری هستند. به همين دليل اعمال و رفتار متضادى از آنان سر مى‏ زند كه گاه موجب شگفتی مى‏ گردد. یکی از اين افراد «هارون‏ الرشيد» است. هارون كه در دربار خلافت به دنيا آمده و از كودكى، با عيش و خوش گذرانى خوگرفته بود و از سوى ديگر محيط كشور اسلامى و موقعيت خود وى، ايجاب مى‏ كرد كه يك فرد مسلمانان و پايبند به مقررات آيين اسلام باشد، از اين رو، وجود او معجونى از خوب و بد و زشت و زيبا بود.

اوضاع سياسي اجتماعي عباسيان در عصر امام هادي(ع) ويژگي هایى دارد كه برخى از آنها عبارت است از؛ 1- زوال هيبت و عظمت خلافت که بر اثر تسلط تركان و بردگان، خليفه عملاً يك مقام تشريفاتى بود. 2- خوش گذرانى و هوسرانى درباريان و خلفاى عباسى که به شب نشينى و ميگسارى مى پرداختند. 3- گسترش ظلم و بيدادگرى و خودكامگى و غارت بيت المال. 4- گسترش نهضت هاى علوى.