مراحل آفرينش «جنين» که در قرآن به آن اشاره شده با علم منافاتي ندارد؛ زيرا تعبير قرآن درباره نطفه اين است كه: «نطفه به علقه تبديل مى‌شود». علقه يك مجموعه سلولى است كه به ديواره رحم آويزان است و از خون رحم تغذيه مى‌كند.
پس استخوان‌ها پيشتر به وجود مى‌آيد، سپس ماهيچه‌ها بر آنها مى‌رويد و آنها را مى‌پوشاند و بدين‌سان درستى سخن خداوند آشكار مى‌شود كه فرمود: «پس مضغه را آفريديم و پس از آن بر استخوان‌ها گوشت رويانديم».

خداوند در سوره «قيامت»، آيات 37 تا 40 به مسئله امكان رستاخيز پرداخته مى فرمايد: «آيا انسان در آغاز، نُطفه اى از منى كه در رحم ريخته مى شود نبود؟ سپس به صورت خون بسته درآمد و بعد خداوند او را موزون ساخت و از او دو زوج مذكّر و مؤنّث را آفريد» بعد مى فرمايد: آيا چنين كسى [كه اين همه تحول هاى سريع و تطورات پى در پى و عجيب را در آن ظلمتگاه رحم ايجاد مى كند و در چنان مدت كوتاه چنين آفرينشى عظيم ابداع مى نمايد] قادر نيست كه مردگان را زنده كند؟