ابن شهر آشوب در کتاب «مناقب»این شعر را از عبدى نقل کرده است:
ما لعلیٍّ سوى أخیه *** محمّد فی الورى نظیرُ؛ براى على غیر از برادرش محمّد در میان آفریدگان نظیر و مانندى نیست.
فداهُ إذ أقبلتْ قُرَیشٌ *** علیه فی فرشِهِ الأمیرُ؛ امیرمؤمنان وقتى قریش در رختخواب وى به او هجوم آوردند، خود را فداى او کرد.
وافاه فی خُمٍّ وارتضاه *** خلیفةً بعدَهُ وزیرُ؛ پیامبر در غدیر خم تمام حقِّ او را ادا کرد و او را براى جانشینى پس از خود و وزیر بودن انتخاب کرد.
 

سید اسماعيل بن محمد حمیرى درباره غدیر قصیده 112 بیتی دارد که «مذهَّبه» نامیده مى شود. او گفته: «... در خُم بود که خداوند دستور داد اى محمّد(ص) ابوالحسن را براى قومت منصوب کن و اگر او را منصوب نکنى رسالت او را ادا نکرده اى، پس او را براى آنها به عنوان امام به پا داشت... اگر من وصیّت محمّد و عهد و پیمان مؤکّد وى در روز غدیر را حفظ نکنم، پس همانا من مانند کسى هستم که... بعد از هدایت شدن مسیحى یا یهودى مى شود».

کمیت بن زید اشعار زيادي درباره فضائل اهل بيت(ع) سروده است كه به هاشميات معروف است. قصيده عينيه او از جمله اين اشعار است كه به امامت علی(ع) و ماجرای غدیر اشاره دارد. مانند این ابیات؛ «... و پیامبر(ص) او را طبق اختیارى که داشت برگزید ... و در روز غدیر خم، ولایت را براى او آشکار کرد، البتّه اگر اطاعت مى شد و لکن مردمان این ولایت را با هم داد و ستد کردند و کالایى با ارزش مانند این، که داد و ستد شود ندیده ام...».