عمرو عاص در قصیده ای طولانی به مدح على(ع) و مذمت معاويه پرداخته، از جمله آن: «...وکم قد سمعنا من المصطفى***وصایا مخصّصة فی علی/ وفی یوم خمّ رقى منبرا ***یبلغ والرکب لم یرحل/ و...»؛ (چه بسیار از مصطفى صفات و فضایل مخصوص على را شنیده بودیم. آن روز که پیامبر(ص) در غدیر خم بر منبر بالا رفت و امر خدا را در حالى که کاروان ها هنوز نرفته بودند به همه ابلاغ نمود، و...) .
قيس بن سعد در صفین درباره غدير اينگونه سروده: «و علیّ إمامنا و إمام***لسوانا أتى به التنزیل/ یوم قال النبیّ من کنت مولا***ه فهذا مولاه خطب جلیل...»؛ (على امام و پيشواى ما و پيشواى ديگران است و قرآن اين مطلب را بيان کرده، روزى که پيامبر(ص) فرمود: هر کس من مولاى او هستم پس اين على(ع) مولاى اوست...) .
حسان در حضور انبوه مسلمانان درباره غدير خم چنين سروده: «ینادیهم یوم الغدیر نبیّهم***بخمّ و اسمع بالرسول منادیا/ فقال فمن مولاکم ونبیّکم...»؛ (پيامبرِ مسلمانان، روز غدير در وادى خم به آنان ندا داد، به نداى رسول خدا گوش فرا دهید. پس فرمود: چه کسى مولا و نبى شما است؟... پس هر که من مولاى اويم، اين(على) مولاى اوست...) . پيامبر(ص) مطالبى را که حسّان از کلام ايشان فهميده بود، تأييد و شعرش را ستايش نمود.
قال الصّادق عليه السّلام :
ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَکى وَ اَبکْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.
هيچ کس نيست که درباره حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب مى کند و او را مى آمرزد.
رجال شيخ طوسى ، ص 289