پاسخ اجمالی:
امام جواد(ع) به مردي كه انفاق كرده و از اين كارش خوشحال شده بود فرمود: «شايسته است اين شادي را داشته باشى به شرطي كه آن را نابود نكرده باشى يا بعد از اين نابود نكنى! عرض كرد: چگونه نابود می شود با اين‌كه من از شيعيان خالص شمايم؟ فرمود: الان آن نيكى به برادران را با همين سخنت كه از شيعيان خالص شما هستم! نابود كردى. شيعه خالص ما افرادی مثل «سلمان»، «ابوذر»، «مقداد» و «عمّار» هستند. شما بايد بگويی: من از دوستان شمايم و دشمن دشمنانتان و دوست دوستانتان هستم تا ثواب هاى از بين رفته صدقاتت باز گردد.
پاسخ تفصیلی:
مردى خدمت امام محمّد تقي(عليه السلام) رسيد با حالى كه شادى و خرسندى از ظاهرش آشكار بود؛ آن جناب فرمود: تو را شادمان مى‌بينم، سبب چيست؟ عرض كرد: يابن رسول الله (صلی الله عليه و آله و سلم) شنيدم از پدرت كه مى‌فرمود: شايسته‌‌ترين روزى كه انسان بايد شادمان باشد، روزى است كه او را توفيق صدقه دادن و نيكى و نفع به برادران دينى از طرف خداوند نصيب شده باشد؛ امروز ده نفر از برادران دينى‌ام بر من وارد شدند، همه بى‌بضاعت و عيال‌مند بودند، آنها را پذيرايى كردم و به هر يك مقدارى كمك نمودم، از اين رو خرسندم. امام فرمود: به جان خودم سوگند، شايسته است اين شادمانى را داشته باشى به شرط اين كه آن عمل را نابود نكرده باشى يا بعد از اين نابود نكنى! عرض كرد: چگونه ممكن است نابود شود با اين كه من از شيعيان خالص شما هستم؟ فرمود: هم اكنون نابود كردى آن نيكى و كمك به برادران را!
پرسيد: با چه چيز از بين بردم؟ امام(عليه السلام) فرمود: اين آيه را بخوان: «لاَتُبطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَ الْاَذَى»(1)؛ (بخشش‌‌هاى خود را با منّت و آزار، باطل نسازيد! عرض كرد: به افرادى كه آنها را كمك نمودم، نه منّت گذاردم و نه آنها را آزردم! امام فرمود: در نظر تو آزردن آنهايى كه صدقه به آنان داده اى مهم تر است يا آزردن فرشتگان كه مأمور تو هستند يا آزردن ما؟ جواب داد: آزردن شما و ملائكه! حضرت جواد(عليه السلام) فرمود: به راستى مرا آزردى! پرسيد: با چه كارم شما را آزردم يابن رسول‌الله؟
فرمود: با همين سخنت كه گفتى من از شيعيان خالص شما هستم! مى‌دانى شيعه خالص ما كيست؟ با تعجّب عرض كرد: نه! فرمود: «حزبيل، مؤمن آل فرعون» و «صاحب يس» كه خداوند مى‌فرمايد: «وَ جَاءَ من أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى»(2) «سلمان»، «ابوذر»، «مقداد» و «عمّار ياسر»؛ خود را با چنين اشخاصى برابر دانستى! آيا با اين سخن، ملائكه و ما را نيازردى! عرض كرد: «استغفرالله و اتوب اليه يابن رسول الله»، پس چه بگويم؟ فرمود: بگو من از دوستان شمايم و دشمن دشمنانتان و دوست دوستانتان هستم. عرض كرد: همين را مى گويم و همين طور نيز هستم و از آن چه گفتم كه مورد قبول خدا و مورد پسند شما و فرشتگان نبود نيز توبه كردم! امام فرمود: اكنون ثواب هاى از بين رفته صدقات بازگشت نمود.(3)،(4)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.