آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

گرچه زندگی انسان وابسته به آب، هوا، خاک و آتش است؛ اما خداوند گاه به وسیله همین عوامل انسان را عذاب می کند؛ يعنى اى انسان! به خود مغرور مشو، اگر خداوند اراده كند عامل حياتت، وسيله مرگت خواهد شد؛ خداوند قوم «عاد» را با تندبادى طغيانگر و سرد به هلاكت رساند، فرعون و لشکریانش را با امواج آب های دریا نابود كرد، قارون را با مال و اموالش در زمین فرو برد و برخی از اقوام گذشته را به وسیله صاعقه آسمانی عذاب كرد.

زندگى بشر وابسته به چهار چيز است: آب، هوا، خاك و آتش كه در قديم از آن به «عناصر اربعه» ياد مى شد و بعد معلوم شد هيچ كدام عنصر نيست؛ بلكه داراى اجزائي است. نكته عجيب اينكه وقتى تاريخ امّت هاى گذشته را مورد مطالعه قرار مى دهيم مشاهده مى كنيم كه خداوند مرگ آنها را در دل همين عواملِ حيات و زندگى قرار داده است. يعنى اى انسان! به خود مغرور مشو، اگر خداوند اراده كند عامل حياتت، وسيله مرگت خواهد شد. با اين مقدّمه كوتاه به سراغ چهار مورد از مجازات امّت هاى گذشته مى رويم:
1. خداوند متعال در آيه 6 سوره «حاقّه» در مورد چگونگى نابودى و مجازات قوم «عاد» مى فرمايد: «وَ أَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ * سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُوماً فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ»؛ (و قوم «عاد» با تندبادى طغيانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسيدند، [خداوند] اين تندباد [بنيان كن] را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنها مسلّط ساخت، و [اگر آنجا بودى] مى ديدى كه آن قوم مانند تنه هاى پوسيده نخل در ميان اين تندباد روى زمين افتاده اند!).
آرى، خداوند به هوايى كه عامل حيات و زندگى است ـ كه اگر براى چند دقيقه به انسان نرسد خواهد مرد ـ دستور داد با سرعت بيشترى حركت كند و تبديل به بادى طغيانگر شود و انسان هاى قوى پيكرِ قوم عاد را نابود سازد.
2. خداوند در آيه 78 سوره «طه» در مورد نابودى فرعون و فرعونيان مي فرمايد: «فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُمْ مِّنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ»؛ (فرعون با لشكريانش آنها را دنبال كردند؛ و [امواج خروشان] دريا آنان را به طور كامل پوشانيد).
آب نيل كه مايه بركت، و به منزله موتور اقتصادى مصر بود تا آنجا كه برخى از مردم آن را مى پرستيدند، مأمور مجازات فرعون و فرعونيان شد و جان آنها را گرفت.
3. در مورد چگونگى مجازات قارون، ثروتمند مغرور در آيه 81 سوره «قصص» مى خوانيم: «فَخَسَفْنَا بِهِ وَ بِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللهِ وَ مَا كَانَ مِنَ المُنْتَصِرِينَ»؛ (سپس ما، او و خانه اش را در زمين فرو برديم، و گروهى نداشت كه او را در برابر عذاب الهى يارى كنند، و خودش نيز نمى توانست خويشتن را يارى دهد).
خداوند به زمين و كره خاكى كه گاهواره انسان و مايه آرامش اوست دستور داد تكانى بخورد و دهان باز كند و قارون و تمامى ثروت و دارايى اش را در كام خود فرو برد، سپس دهان خود را ببندد، زمين مطابق دستور پروردگار عمل كرد به گونه اى كه گويى اصلاً قارون با آن همه ثروت وجود نداشته است.
اين حادثه در عصر و زمان ما نيز رخ داده است به اين شكل كه در برخى زلزله ها زمين دهان باز كرده و روستايى را با همه اهالى آن در كامش فرو برده و هيچ اثرى از آن روستا و اهالى آن باقى نمانده است. اينجا خاك، مأمور عذاب الهى است.
4. خداوند متعال برخى از اقوام گذشته را به وسيله صاعقه هاى آسمانى كه يك جرقه بزرگ آتش است نابود كرده است. صاعقه آن قدر داغ و سوزان است كه گاه شدّت حرارت آن به 1500 درجه سانتيگراد مى رسد! آرى آتشى كه ابزار حيات و زندگى است عامل مجازات آن اقوام شد.
اين سنّت الهى اختصاص به زمان هاى گذشته ندارد؛ بلكه در زمان ما نيز جارى است. به عنوان نمونه، بانك هاى رباخوار عامل رونق اقتصاد اروپا و آمريكا شدند. آنها اموال و سرمايه مردم جهان را از شرق و غرب جمع كردند و در اختيار اروپا و آمريكا گذاشتند و اقتصادشان را رونق دادند، امّا خداوند به وسيله همين بانك ها اقتصاد آنها را فلج كرد تا آنجا كه بسيارى از مردم كارتون نشين و بسيارى از بانك ها نيز ورشكسته شدند.(1)