آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در روايات فرهنگ حاكم بر حكومت اسلامى اين گونه معرفی شده است: اسلام حتى در برنامه هاى جنگى خود، مسائل انسانى را با اين مسأله خشن[جنگ] آميخته و رعايت اصول اخلاق را حتّى در برابر دشمنان سرسخت و در ميدان جنگ لازم شمرده است. در يكي از اين روايات، پيامبر(ص) به علي(ع) دستور می دهد كه «با كسى پيكار مكن مگر اينكه قبلا او را به سوى اسلام بخوانى، و آنچه در توان دارى براى هدايتش به كار گيرى، سوگند به خدا اگر خدا يك نفر را به دست تو هدايت كند براى تو بهتر است از آنچه آفتاب بر آن طلوع و غروب مى كند».

در روايات اسلامى نكته هاى بسيار جالبى براى معرّفى «فرهنگ حاكم بر حكومت اسلامى» ديده مى شود كه شرح همه آنها بسيار به درازا مى كشد ولى در اينجا به گلچينى از آن اشاره مى كنيم:
1ـ با اينكه جنگ، اوج خشونت انسان ها است و متأسّفانه گاه اين خشونت در برابر كسانى كه چيزى جز منطق زور را نمى فهمند ضرورت پيدا مى كند؛ در عين حال اسلام حتى در برنامه هاى جنگى خود، مسائل انسانى را با اين مسأله خشن آميخته و رعايت اصول اخلاق را حتّى در برابر دشمنان سرسخت و لجوج و در ميدان جنگ لازم شمرده است. هنگامى كه گروهى از سربازان اسلام عازم ميدان جنگ مى شدند پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) آنها را فرا مى خواند و اين دستورات را به آنها گوشزد کرده و مى فرمود: «سِيرُوا بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهَ وَ فى سَبيلِ اللهِ وَ عَلى مِلَّةِ رَسُولِ الله لاتَغُلُّوا، وَ لاتُمَثَّلُوا وَ لاتَغْدِروا وَ لاتَقْتُلُوا شَيْخاً فانِياً، وَ لاصَبِيّاً وَ لااِمْرَاَةً وَ لاتَقْطَعُوا شَجَراً اِلاّ اَنْ تَضْطَرُّوا اِلَيْها، وَ اَيُّما رَجُل مِنْ اَدْنَى الْمُسْلِمينَ اَوْ اَفْضَلِهِمْ نَظَرَ اِلى رَجُل مِنَ الْمُشْرِكينَ فَهُوَ جار حَتّى‌يَسْمَعَ كَلامَ اللهِ فَاِنْ تَبِعَكُمْ فَاَخُوْكُمْ فِى الدَّيْنِ وَ اِنْ اَبى فَاَبْلِغُوهُ مَأْمَنَهُ وَ اسْتَعينُوا بِاللهِ عَلَيْهِ»(1)؛ (به نام خدا و به كمك پروردگار و براى خدا و در طريق آيين رسول الله حركت كنيد، خيانت نكنيد، و اعضاى مجروحان و كشتگان ميدان جنگ را قطع ننماييد، پيمان‌شكنى نكنيد، پيرمردان از كار افتاده را به قتل نرسانيد، و همچنين كودكان و زنان را، هيچ درختى را قطع نكنيد مگر اينكه نياز به آن داشته باشيد؛ و هر گاه مسلمانى خواه كمترين آنها باشد يا برترين آنها، امان به مردى از مشركان بدهد، او در امان است تا كلام خدا را بشنود اگر از آيين شما پيروى كند برادر دينى شماست و اگر نپذيرد او را به جايگاه امنش برسانيد و از خدا بخواهيد تا او مسلمان شود).
در دستور ديگرى مى خوانيم: «نَهَى رَسُولُ اللهِ اَنْ‌يُلْقَى السُّمُّ فى بِلادِ الْمُشْرِكينَ»(2)؛ (رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نهى كرد از اينكه سمّ در شهرهاى مشركان افكنده شود). بنابراين به كار بردن گازهاى سمّى، داروهاى سمّى و هر نوع سلاح شيميايى ممنوع است. باز در دستور ديگرى از همين قبيل از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: «ما بَيَّتَ رَسُولُ اللهِ(صلى الله عليه وآله) عَدُوّاً قَطُّ»(3)؛ (پيامبر(صلى الله عليه وآله) هرگز به دشمنان خود شبيخون نزد).
و باز در يكى ديگر از دستورهای جنگى كه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به على(عليه السلام) _كه در آن زمان عازم يمن بود_ چنين فرمود: «لاتُقاتِلُنَّ اَحَداً حَتّى تَدْعُوهُ وَ اَيْمُ اللهِ لاَنْ يَهْدِىَ اللهُ عَلى يَدَيْكَ رَجُلا خَيْر لَكَ مِمّا طَلَعَتِ الشَّمْسُ وَ غَرَبَتْ»(4)؛ (با كسى پيكار مكن مگر اينكه قبلا او را به سوى اسلام بخوانى ـو آنچه در توان دارى براى هدايت او و دست برداشتن از جنگ به كار گيرىـ سوگند به خدا اگر خداوند يك نفر را به دست تو هدايت كند براى تو بهتر است از آنچه آفتاب بر آن طلوع و غروب مى كند).(5)