آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بسيارى از مردم رازهای خوب و بدی دارند كه اگر افشا شود زيان مى بينند؛ این رازها گاهى مربوط به فضائل معنوى، گاه رذایل اخلاقی و گاه منافع مادى می شود. مساله رازدارى همه این موارد را شامل می شود؛ یعنی همه موارد و اسراری كه فاش شدن آن سبب ضرر و زيان صاحب آن مى شود. مثلا شخص آبرومندى مرتکب گناهی شده و فرد يا افرادی از آن مطلع شده اند، لذا از آنان درخواست می کند که راز او را پنهان کنند و یا فردی کار خیری انجام داده که در صورت فاش شدن نیت خالص او از بین برود و امثال ذلک.

بسيارى از مردم رازهاي خوب و بدی دارند كه اگر افشا شود زيان مى بينند. مثلا شخص آبرومندى بر اثر وسوسه هاى شيطان، مخفیانه گناه بزرگی را مرتكب شده، و فرد يا افراد خاصى به عللى از آن آگاه شده اند و اگر اين راز بر ملا شود شخصيت اجتماعى او سقوط مى كند، لذا از آن چند نفر خواهش مى كند راز او را مستور دارند. یا اين كه كار خيرى از او سرزده كه اگر فاش شود و مردم به مقامات عالى او پى برند و ممكن است بر سر زبان ها بيفتد و از او تعريف و تمجيد كنند و قصد خالص او کم رنگ شود، و يا گرفتار عجب و غرور گردد، لذا از فرد يا افرادى كه از آن باخبر شده اند، تقاضا مى كند راز او را مكتوم دارند. یا اين كه اقدام به يك كار مهم اقتصادى كرده كه در صورت اطلاع رقبا، منافع مادى او به خطر مى افتد، از كسانى كه آگاه شده اند تقاضا مى كند راز او را مكتوم دارند.
بنابراين مسأله رازدارى تنها مربوط به گناهان و رذائل اخلاقى نيست بلكه گاهى مربوط به فضائل معنوى يا منافع مثبت و مهم مادى است، و در يك كلمه رازدارى مربوط به اسرارى است كه فاش شدن آن سبب ضرر و زيان صاحب آن مى شود. خواه مربوط به شخص خاصى باشد و يا مربوط به جامعه اسلامى باشد و صاحبان راز در واقع مردمند.(1)