آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

پیدایش «کوهها» نقش مؤثّرى در حیات انسانها دارد؛ زیرا كوهها عامل موثّرى براى پیشگیرى از لرزش زمین بر اثر فشار درونى، عامل مؤثّرى براى پیشگیرى از ناآرامى زمین بر اثر فشار بیرونى، پناهگاهى در مقابل طوفان ها، وسیله اى براى متوقّف ساختن ابرها و نزول بارانها، عاملى براى ذخیره کردن آبها، محلى براى ذخیره آب هاى درونى، مانع برخورد شدید هوا بر قشر جامد زمین، فراهم ساختن محیط براى پرورش انواع مختلف گیاهان و محصولات، مرکز معادن عظیم و تأمين كننده بخش مهمّى از مصالح ساختمانى بناهاى مهم و محکم و ... هستند.

پیدایش کوهها نقش بسیار مؤثّرى در حیات انسانها دارد و به یقین مى توان گفت: بدون آنها حیات انسانى بر صفحه زمین در مخاطره قرار خواهد گرفت؛ زیرا:
از یک سو، عامل موثّرى براى پیشگیرى از لرزش زمین بر اثر فشار درونى است.
و از سوى دوم عامل مؤثّرى است براى پیشگیرى از ناآرامى زمین بر اثر فشار بیرونى ناشی از جاذبه خورشید و ماه و جزر و مدّ حاصل از آن می باشد.
و از سوى سوّم پناهگاهى است در مقابل طوفان هایى که همه چیز انسان را دستخوش تزلزل مى سازد.
و از سوى چهارم وسیله اى است براى متوقّف ساختن ابرها و نزول بارانها.
و از سوى پنجم عاملى است براى ذخیره کردن آبها به صورت برف هاى متراکم در سطح بيرونى به گونه اى که در طول سال تدریجاً آب شود و مورد بهره بردارى قرار گیرد.
و از سوى ششم محلى است براى ذخیره آب هاى درونى که در حفره هاى عظیمِ داخل آنها نهفته مى شود و به صورت چشمه ها بر دشت ها جارى مى گردد.
و از سوى هفتم مانع برخورد شدید هوا بر قشر جامد زمین است؛ زیرا کوهها پنجه در هوا افکنده و جوّ را همراه خود به گردش در مى آورد که اگر صفحه زمین صاف یا صیقلى بود، لغزش هوا بر سطح آن مشکلات زیادى به بار مى آورد.
و از سوى هشتم کوهها و چین خوردگى هاى زمین، سطح قابل استفاده زمین را عملاً بیشتر مى کند و در بعضى از نقاط به چندین برابر مى رساند و با توجه به اختلاف درجه حرارت در بالا و وسط و دامنه کوه ها، محیط را براى پرورش انواع مختلفى از گیاهان و محصولات فراهم مى سازد.
و از سوى نهم کوهها مرکز معادن عظیمى است که در زندگى انسانها نقش مهمّى دارد.
و از سوى دهم بخش مهمّى از مصالح ساختمانى بناهاى مهم و محکم از سنگ هاى کوهها تأمین مى شود.
و فوائد دیگر که ما در اینجا فقط به بخشى از آن، آن هم فهرست وار اشاره کرده ایم.
به همین دلیل «قرآن مجید» بارها به مسئله آفرینش کوهها به عنوان یک نعمت بزرگ الهى اشاره کرده و فواید مختلف آن را بر مى شمرد و از جمله مى فرماید: «وَ هُوَ الَّذِى مَدَّ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ فِیهَا رَوَاسِىَ وَ أَنْهَاراً وَ مِنْ کُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِیهَا زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ»(1)؛ (خداوند کسى است که زمین را گسترد و در آن کوهها و نهرهایى قرار داد و از تمام میوه ها دو جفت آفرید).(2)