آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ایشان می فرماید: «آنجا كه مدارا سبب خشونت شود خشونت مدارا محسوب خواهد شد». در واقع زندگی بر اساس نرمش و مداراست؛ اما گاه افرادى با سوء استفاده از اين رفتار انسانى، به خشونت خود مى افزايند، که خشونت در مقابل اين افراد تنها طريق تغییر رفتار و اصلاح آنان است.

امام علي(علیه السلام) در بخشی از نامه 31 «نهج البلاغه» مى فرمايد: (در آنجا كه رفق و مدارا سبب خشونت مى شود خشونت مدارا محسوب خواهد شد؛ چه بسا داروهايى كه سبب بيمارى گردد و بيمارى هايى كه داروى انسان است)؛ «إِذَا كَانَ الرِّفْقُ خُرْقاً(1) كَانَ الْخُرْقُ رِفْقاً رُبَّمَا كَانَ الدَّوَاءُ دَاءً، وَ الدَّاءُ دَوَاءً».
اصل و اساس در برنامه هاى زندگى، نرمش و مداراست؛ ولى گاه افرادى پيدا مى شوند كه از اين رفتار انسانى سوء استفاده كرده بر خشونت خود مى افزايند در مقابلِ اين افراد خشونت تنها طريق اصلاح است. جمله بعد در واقع به منزله علت براى اين جمله است؛ زيرا مواردى پيدا مى شود كه دوا، درد را فزون تر مى سازد و تحمل درد، دوا محسوب مى شود همان گونه كه شاعر گفته است:
هر كجا داغ بايدت فرمود *** چون تو مرهم نهى ندارد سود
اشاره به اينكه زخم هايى است كه تنها درمان آن در گذشته داغ كردن و سوزاندن بود، به يقين در آنجا مرهم نهادن بيهوده و گاه سبب افزايش بيمارى است و به عكس گاه بيمارى هايى عارض انسان مى شود كه سبب بهبودى از بيمارى هاى مهمترى است.(2)